Hallo allemaal!

Daar ben ik weer... Weer even snel een verslag over vorige week en vooral over het geweldige weekend in Drakensberg en Lesotho.

Vorige week woensdag opgestaan met vieze onstekingen die ik had aan mijn opengekrabte muggenbulten. Er zaten vieze dikke blaren op gevuld met pus en ik dacht dit is echt niet goed... Dus gelijk 's morgens op het project aangegeven dat ik ermee naar een dokter wilde. Gelukkig kon iemand van het personeel mij en puck naar het Addington Clinic brengen. Eenmaal daar bleek al snel dat hij ons alleen wegbracht en er niet bij bleef. Na wachten wachten en nog eens wachten (als enige blanke) was ik na 3,5 uur eindelijk aan de beurt om de dokter te spreken.. teminste dat dacht ik maar nee hoor de lange rij waar ik 3,5 uur op heb moeten wachten was alleen voor het opmeten voor de bloeddruk. Vervolgens kon ik dus weer opnieuw gaan wachten om dan echt een dokter te kunnen spreken.. grrr ik had echt geen zin meer haha.. maargoed ik sloot weer opnieuw in de rij aan en na ongeveer een half uur was ik dan echt aan de beurt. Nou het was me toch een bitch van een dokter. Ze zei als eerste dat er maar 1 persoon per keer de kamer in mocht, dus ze wou puck weg hebben. Uitgelegd dat ik het juist fijn vondt dat zij erbij bleef om soms dingen voor me te vertalen die ik niet begrijp. Na moeite mocht ze gelukkig blijven. Vervolgens vroeg ze wat er met me was en liet ik me plekken zien. Nou de dokter keek er amper naar en gaf me al gauw een antiobiotica kuur mee voor 5 dagen en een betadine zalf. Ruim 4 uur gewacht en hooguit 5 min. de dokter gesproken. Maargoed inmiddels zijn de plekken bijna helemaal weg, dus het heeft geholpen :)

Donderdag hebben we op het project een gesprek gehad over de plannen voor de aankomende laatste weken gezien het project niet helemaal soepel verloopt tot nu toe vanwege de vele veranderingen en problemen met het staff binnen Umthombo. Het gesprek was erg positief, we mochten afgelopen maandag gaan beginnen met het maken/opstarten van een medical room wat nu nog de girlsroom is. Een project waar we dus wel even zoet mee zijn en waar ik dus goed het sponsorgeld aan kan besteden.

Vrijdag kon mijn dag niet beter beginnen. Ik wachte al een tijdje op een nieuwe camera oplader die Davy vanuit Nederland had opgestuurd omdat ik de mijne verloren was tijdens het reizen (vandaar dus ook een tijd geen foto's kunnen maken). Ik ben 's morgens maar eens naar het postkantoor gegaan en na gaan vragen waar het pakketje bleef. Nou bleek het pakketje toch al een paar dagen binnen te zijn maar bij een ander postkantoor. Vervolgens dus daarheen gegaan en ja hoor...het pakketje had ik in mijn handen. Ik was helemaal blij, vooral omdat ik de camera dat weekend goed kon gebruiken :) Dus mijn camera is weer back in business!

Vrijdagmiddag werden puck en ik rond 13:00 uur bij Tekweni (ons verblijf) opgehaald om richting Drakensberg te vertrekken. Rond 17:00 uur kwamen we na lang rijden aan in Drakensberg waar het erg regenachtig en vooral erg koud was. Ik was totaal niet voorbereid op die kou en dus niet genoeg echte warme kleren bij me. Wat had ik het koud, wat had ik het koud, BBRRR...! Tsjaa wie denkt er nou aan om een dikke/warme trui in te pakken als je de tas staat in te pakken met een temperatuur van ongeveer 30 graden..!? IK NIET DUS!
Vrijdag op zaterdagnacht blijven slapen bij Sani Lodge in Drakensberg.

Zaterdagochtend zijn we rond 7:30 uur vertrokken richting Lesotho. We hebben de hele dag gereden richting top van de berg (Sani Pass). Regenen dat het deed onderweg en koud dat het nog steeds was... ik was blij dat ik die ochtend nog lekker warm had gedouched en een sjaal had gekocht.
Ondanks het zo regende, koud en vooral veel hobbelen was in de auto was het wel een prachtige route waarbij we onderweg zelfs nog sneeuw hebben gezien. Was dat even gek om in Zuid-Afrika sneeuw te zien, wie denkt daar nou aan in zo'n warm land!? Het was natuurlijk wel leuk, zo toch nog een beetje ''winter'' gehad.
Tijdens het rijden kwamen we ook nog bij een punt waar we Lesotho inreden en dus onze paspoorten moesten laten zien. We reden dus eigenlijk een ander land in een land in. Lesotho is een apart land in het land Zuid-Afrika. Best vreemd eigenlijk haha :)
Verder kwamen we onderweg ook wat lokale bevolking tegen.. zagen die er even raar gekleed uit. Helemaal gewikkeld in dikke dekens. Zo kwamen er nog een paar nieuwschierig bij ons kijken of wij nog iets bruikbaars of eetbaars bij ons hadden. Zo hadden we voor elkaar gekregen om een appel voor een armbandje te ruilen :)
Rond 14:00 uur kwamen we aan bij de slaapplaats in Lesotho waar we die dag, avond en nacht door moesten brengen zonder elektriciteit en stromend water. Even helemaal terug in Afrika dus.
Die zaterdagmiddag niet veel bijzonders meer kunnen doen omdat het zo hard regende. Er werd lekker voor ons een vuurtje aangestoken waar we met z'n alle omheen hebben gelegen om op te warmen. Aan het begin van de avond werden we allemaal naar buiten geroepen omdat de mensen voor ons de lokale dans wilden laten zien. Het was erg leuk maar vooral bijzonder om daar buiten in de bergen te zitten en ''feest'' te vieren. Na de dans was het tijd om warm te eten. Er was heerlijk spinazie, boerewors (echt zuid-afrikaans), aardappel en soort van pap voor ons klaargemaakt. Na het eten nog even gezellig nagetafeld met de meiden waarbij we veel hebben moeten lachen om onze blunders en dromen die we elkaar vertelden. Vervolgens optijd naar bed gegaan. Phoe wat heb ik die nacht slecht geslapen zeg. Ik kon maar niet in slaap komen omdat ik het zo verschrikkelijk koud bleef houden ondanks alle dikke dekens waar ik onder lag.

Zondagochtend om 6:30 uur opgestaan om eerst gezellig met z'n allen te ontbijten om vervolgens te gaan paardrijden. JA JA, ik heb paardgereden en dat zelfs hoog in de bergen haha! Eng dat het in het begin was en ik maar tegen dat paard van me praten dat die naar me moest luisteren en z'n best moest doen, ik weet allemaal niet wat ik tegen dat beest gezegt heb maar het heeft gewerkt want al gauw was ik over mijn angst heen en genoot ik van de rit door de bergen. Het was prachtig!
Na het paardrijden zijn we naar de village (dorpje) geweest waar we wat lokale dansen en gewoontes te zien kregen. Ook heb ik daar nog geholpen met het fijnmalen van een 1 of andere soort graan. Echt op de afrikaanse manier..op de knieen en rollen maar met de steen met op de achtergrond mensen die afrikaanse liederen zongen.
Na het bezoek in de village hebben we nog gelunched en toen was het rond 14:00 uur weer tijd om helemaal terug te rijden richting Durban. Het was een lange terugreis, rond 22:00 uur waren we terug maar dat was het allemaal zeker meer dan waard.
Toen we aankwamen bij Tekweni (''thuis'') zagen we ineens een oud medevrijwilliger zitten van Kenia. Dat was echt zo raar... eng gewoon haha! We wisten dat hij na zijn vrijwilligerswerk plannen had om te gaan reizen maar niet in Zuid-Afrika. Blijkbaar tijdens zijn reis de plannen veranderd en zo zat hij ineens heel toevallig ook in Durban (Zuid-Afrika) in de zelfde backpackers lodge waar wij nu verblijven. Echt heel toevallig maar vooral erg leuk want we hebben even bijgekletst en de herinneringen van Kenia opgehaald.

Nou zoals ik aan het begin van mijn verhaal zei mochten we afgelopen maandag gaan beginnen met het opstarten van de medical room die eerst een meidenkamer was. We stapten erg positief en vol enthousiasme de nieuwe werkweek in om te beginnen aan de medicalroom, ons doel om die de aankomende week op te starten. Helaas moest dat afgelopen maandag en dinsdag weer met veel problemen verlopen en hadden we die twee dagen weer niet veel bereikt, op een gratis fles Dettol, pak handschoenen en 1 bus witte verf na die winkels ons hadden gesponsord.
Vandaag was de dag wat positiever en zijn we met de medicalroom een stapje verder gekomen. Twee van de vier stappelbedden die er nog in stonden hebben we de kamer uit kunnen krijgen zodat we dus genoeg ruimte hebben. Verder hebben we vandaag op 1 muur na alle muren in de eerste laag witte verf kunnen zetten.
Nou ik ben benieuwd hoe de medicalroom eruit komt te zien en of we het nu echt door kunnen zetten. Laten we het hopen :) Want het is natuurlijk super leuk om iets zelf op te hebben gericht en achter te kunnen laten als we straks (over 2,5 week, ik wil er nog niet aan denken) weg gaan maar vooral ook een erg mooie besteding van het opgehaalde sponsorgeld! Dus ik hou jullie erover op de hoogte... :)

Tot de volgende keer maar weer!