Terug in Nederland, wat een dubbel gevoel....

Hallo allemaal!

Zo hier dan echt het aller aller aller laatste verhaaltje op mijn reisblog vanuit Nederland.

Vorige week nog volop genoten van de laatste dagen in Zuid- Afrika. Alhoewel volop genoten.. helaas werd ik maandag wat ziek, ik had erg veel last van flinke buikkrampen, misselijkheid en had koorts. Maargoed ondanks dat toch nog even genoten van een laatste dagje strand, het shoppen van de laatste souvenirs en natuurlijk nog genoten van de laatste gezellige avond bij het verblijf Tekweni.

Woensdagavond was het dan echt zover.. het afscheid nemen van alle lieve mensen die je hebt leren kennen bij Tekweni en Umthombo. Dat viel toch even tegen... Het was moeilijk om iedereen gedag te zeggen en te beseffen dat je ze misschien wel nooit meer ziet. De tijd in Durban zat erop...
Donderdagochtend vroeg opgestaan.. rond 08:15 uur vertrokken wij met de BazBus richting Johannesburg. Niet echt prettig was dat om de hele dag in de bus te zitten met die flinke buikkrampen maar gelukkig kon ik goed slapen waardoor de tijd snel voorbij ging :)

Rond 18:00 uur kwamen we aan in Johannesburg waar wij nog twee dagen volop hebben genoten.
Vorige week vrijdag zijn we nog naar het apartheidsmuseum geweest en naar een markt. Erg bijzonder was dat museum trouwens, je kan je haast niet voorstellen dat de blanken en de zwarten/donkeren mensen zo gescheiden werden in het leven. Gelukkig is daar verandering in gekomen...

Vrijdagavond de backpack nog maar eens goed ingepakt want ik zag het al gebeuren dat ik op het vliegveld zou staan met een veel te zware tas.. ik had ook zoveel souvenirs gekocht :) Maar gelukkig was 23 kg. toch meer dan ik dacht en paste het er allemaal goed in.

Zaterdag overdag de hele dag genoten van de laatste uurtjes zon in Afrika voor mijn vertrek terug naar Nederland.
En toen was het zaterdagavond echt zover... om 20:00 uur werden we door de taxi naar het vliegveld van Johannesburg gebracht. Jeetje wat een dubbel gevoel had ik toen.. de ene kant kon ik wel janken dat de tijd in Afrika erop zat en het ''gewone'' leven in Nederland weer gaat beginnen maar aan de andere kant had ik ook ontzettend veel zin om iedereen weer te zien en hen alles te vertellen over mijn geweldige reis in Afrika.
Hup de backpack werd op de band gegooid, wij blij dat het netjes 21 kg. was :) en vervolgens nog even wat gedronken voordat we het vliegtuig instapten. Om 23:20 uur vertrok het vliegtuig dan echt.. de nacht redelijk goed geslapen in het vliegtuig. Natuurlijk had ik al wel een beetje de kriebels in de buik om iedereen weer te zien :)

Zondagochtend om 10:10 uur waren we geland in Nederland. Al snel hadden we de bagage van de band en toen kwam de grote stap... op naar de aankomsthal, een beetje zenuwachtig was ik wel. Gek toch om iedereen weer naar zo'n lange tijd ineens te zien...?!

Jeetje wat werd ik leuk ontvangen zeg en wat stonden er een hoop mensen voor mij met allemaal bloemen en een spandoek (papa, mama, timo, annick, davy, lucienne de hele familie van davy) totaal niet verwacht, erg leuk was het en zelfs een beetje ongemakkelijk door alle aandacht die op mij gericht was. Toch vroeg ik me af waarom één iemand er niet bij was op schiphol die ik eigenlijk absoluut verwacht had, Valerie (een erg goeie vriendin). Nou ik dacht die zie ik vast snel een andere keer dan.
Na mijn aankomst op Schiphol even met z'n allen wat gedronken en toen zijn we de auto ingestapt richting Elst.
Jeetje wat zag in mijn ogen alles vlak en groen onderweg. Het zal wel gewoon even wennen zijn om terug in Nederland te zijn waar alles vlak en groen is :)
Eenmaal in Elst even een rondje door het dorp gereden..ik was wel nieuwschierig hoe alles erbij stond in het dorp, maar niks veranderd hoor!
En toen kwam de aller grootste verassing toen ik thuis kwam... jeetje ik keek mijn ogen uit. Overal stonden spanddoeken en balonnen in de tuin en hingen er foto's van mijn reis in en om het huis. Ik wist niet waar ik kijken moest en had er even geen woorden voor. Toen liep ik naar binnen en kwam de grootste verassing..SUPRISE riepen al mijn vriendinnen die in de kamer stonden. We hebben vervolgens met z'n allen heerlijk gelunched en wat bijgepraat. Als eerste natuurlijk een broodje chocolade hagelslag op waarvan ik telkens in Afrika al zei dat ik die zo miste.
Kortom het was dus een geweldige thuiskomst.

's Middags ben ik even in bed gaan liggen, heerlijk was dat joh..weer mijn eigen bedje, mmmm!! Maar in slaap vallen kon ik maar niet.. ik was nog te druk in mijn hoofd en te enthousiast om iedereen alles te vertellen en te laten zien. Dus al snel kwamen alle cadeautjes uit de backpack tevoorschijn die ik voor mijn familie en vrienden heb meegenomen :)
's Avonds lekker friet en eindelijk weer eens een frikandel op (daar had ik zoveeeeeeeeeeel zin in).

Afgelopen Maandag gezellig koninginnedag gevierd en natuurlijk alle Nederlandse dingen weer gegeten die je maar kan bedenken. Het begon met een broodje kroket toen een mega stroopwafel en 's avonds nog eens een frietje met lekkere vette mayonaise en een frikandel. Mmm wat had ik die gemist zeg haha!

Gister weer eens een stukje gefietst want ook dat had ik wel gemist in Afrika. Het gemakkelijk op de fiets kunnen stappen en fietsen waarheen je wil. Was dat weer even lekker :)

Afgelopen dagen weer heerlijk geslapen in mijn eigen bedje en genoten van allerlei Nederlandse dingen.
Toch is het nog een gek idee om weer helemaal terug hier in NL te zijn en te beseffen dat de tijd in Afrika echt helemaal voorbij is. Gelukkig heb ik nog duizenden foto's en veel beelden waardoor ik mijn tijd met Puck in Afrika nooit en dan ook echt nooit meer zal vergeten.

Het was geweldig en ik ga het ontzettend missen!

Trots en tevreden (Medical room)

Hallo lieve mensen!

Daar ben ik weer en nu dan echt al met mijn laatste verhaal vanuit Afrika!
Helaas zit het er voor ons over een weekje dan echt alweer op, jeetje mina wat is de tijd gevlogen! Ik kan me er nog niets bij voorstellen dat ik over precies een week al terug in het koude kikkerlandje ben of hebben julie ondertussen wel weer lekker weer met een zonnetje..? Anders zal ik hem volgende week wel vanuit Afrika meebrengen :)

Met trots kan ik jullie vertellen dat we het maken van de medical room door konden zetten. Wat eerst een vieze meidenkamer was is nu een mooie, leuke en vrolijke medical room geworden.
Helaas liep dat in het begin wat stroef zoals ik al vertelde in mijn vorige verhaal. De staff zat blijkbaar niet allemaal op 1 lijn wat betreft de ideeën daarover.
Maar zoals ze zeggen... de aanhouder wint. Dus we konden uiteindelijk toch echt aan de slag. We wisten niet hoe snel we moesten beginnen. Hup als eerste werd de verf gehaald en zijn we gelijk begonnen met geven van een kleurtje op de muren. Nadat de muren af waren was het tijd om wat aan de vloer te doen want die kon echt niet meer en al helemaal niet nadat we geverfd hadden. We dachten simpel ''we halen dat tapijt er zo uit' maar dat viel nog even tegen. Maar gelukkig waren er genoeg sterke jongens aanwezig die het eruit trokken voor ons. Hup ook daarna hebben we de vloer een kleurtje gegeven. Toen ik de kleuren zag dat ik echt jeetje wat een heftige kleuren maar uiteindelijk is het toch nog mooi geworden. Verder hebben we de kamer leuk gemaakt met verschillende posters die we gratis hebben kunnen krijgen in ziekenhuizen. Ook hebben we met veel condooms het HIV/AIDS teken op de muur gemaakt. (Jullie zullen het zo allemaal wel zien op de foto's die ik er ook nog op zal zetten).

En toen was het afgelopen donderdag echt tijd om de nodige medische spullen in te slaan... Ik dacht nou mooie besteding voor mijn sponsorgeld om alles te kunnen kopen. Totdat Eugene (de man die als enige medische handelingen doet bij Umthombo) in de laatste week ermee kwam dat hij ergens nog een kast had staan helemaal vol met medische spullen. Komt die nou mee dacht ik nog... De kast zat bom en bom vol.. alsof hij er niets van gebruikt.. Ik dacht echt waarom wilt hij in godsnaam nieuwe EHBO boxen..? Maargoed we waren maar begonnen met het uitzoeken en sorteren van de kast. Uiteindelijk bleek dat hij veel dingen hetzelfde had zoals bijvoorbeeld ontzettend veel gazen en pleisters maar ook bleek dat hij dus veel dingen niet had. Dus ik kon dan mooi de nodige dingen halen van het sponsorgeld.
Afgelopen donderdag naar de pharmacy (grote apotheek) in town geweest. We hebben daar veel ingeslagen.. van handschoenen, paracetamols, betadine, hoestdrank etc. De mensen bij de apotheek waren erg aardig..ze dachten mee welke dingen echt noodzakelijk waren en ook kregen we een aantal dingen nog gratis. Na alles uit de schappen te hebben gepakt werd het tijd om af te rekenen.. Je had de mensen moeten zien kijken toen we aankwamen bij de kassa haha! Nou we hebben voor 1700 rand (is ongeveer 170 euro) heel wat goeie spullen in kunnen slaan.

Afgelopen vrijdag, de allerlaatste dag op Umthombo konden we eindelijk zeggen dat de medical room echt helemaal af was. Helaas liep het niet altijd even makkelijk omdat soms het personeel wat tegen zat, niet mee werkte en veel zelfs niet geïnteresseerd waren in de kamer die we aan het maken waren. Ook kwam ik er nog eens achter dat de envelop met al het sponsorgeld (230 euro) door iemand van het personeel uit mijn tas was gestolen. Tsjaa dat gaf me even een dip en ik dacht waar doen we het allemaal in godsnaam nog voor. Gelukkig het sponsorgeld van de Be More pot terug gehad om toch mijn doel door te kunnen zetten.

Toen het echt helemaal af was keek ik met trots naar de kamer hoe mooi en leuk die was geworden. Ook Mpendulo (de man die momenteel de ''directeur'' is) gaf ons een erg leuk compliment en zei deze kamer geeft Umthombo weer hoop, een nieuwe start (omdat het momenteel dus niet zo goed gaat met Umthombo). Ook de kinderen waren enthousiast en kwamen zo nu en dan eens nieuwsgierig om het hoekje kijken hoe de kamer eruit zag en kwamen al snel met de aller kleinste wondjes naar ons toe om verzorgd te worden. Ik dacht Yes, daar doen we het eigenlijk allemaal voor, voor de kids!

Vrijdag het project leuk afgesloten. Voor de kinderen lekkere taarten en cola gehaald van het sponsorgeld dat ik nog over had. Nou je had de kinderen hard moeten horen roepen en bij ons zien staan toen ze ons aan zagen komen lopen met de taarten haha. Het was een ‘’feestje’’, ze hebben ervan genoten!

De aankomende dagen gaan we nog volop genieten van het leventje hier in Afrika. Tot en met aankomende woensdag blijven wij nog in Durban om lekker naar het strand te gaan, te feesten (in de township) en de laatste souvenirs te kopen. Donderdagochtend vertrekken we rond 07:30 uur met de Bazbus richting Johannesburg waar wij tot zaterdag blijven en daar vervolgens om 23:20 uur in het vliegtuig stappen terug naar het bekkende en vertrouwde landje.

Via deze weg wil ik jullie allemaal nog even laten weten hoe leuk ik het altijd vond om jullie reacties te lezen op mijn reisverhalen.

Ik zeg… tot ziens in Nederland!

Drakensberg/Lesotho

Hallo allemaal!

Daar ben ik weer... Weer even snel een verslag over vorige week en vooral over het geweldige weekend in Drakensberg en Lesotho.

Vorige week woensdag opgestaan met vieze onstekingen die ik had aan mijn opengekrabte muggenbulten. Er zaten vieze dikke blaren op gevuld met pus en ik dacht dit is echt niet goed... Dus gelijk 's morgens op het project aangegeven dat ik ermee naar een dokter wilde. Gelukkig kon iemand van het personeel mij en puck naar het Addington Clinic brengen. Eenmaal daar bleek al snel dat hij ons alleen wegbracht en er niet bij bleef. Na wachten wachten en nog eens wachten (als enige blanke) was ik na 3,5 uur eindelijk aan de beurt om de dokter te spreken.. teminste dat dacht ik maar nee hoor de lange rij waar ik 3,5 uur op heb moeten wachten was alleen voor het opmeten voor de bloeddruk. Vervolgens kon ik dus weer opnieuw gaan wachten om dan echt een dokter te kunnen spreken.. grrr ik had echt geen zin meer haha.. maargoed ik sloot weer opnieuw in de rij aan en na ongeveer een half uur was ik dan echt aan de beurt. Nou het was me toch een bitch van een dokter. Ze zei als eerste dat er maar 1 persoon per keer de kamer in mocht, dus ze wou puck weg hebben. Uitgelegd dat ik het juist fijn vondt dat zij erbij bleef om soms dingen voor me te vertalen die ik niet begrijp. Na moeite mocht ze gelukkig blijven. Vervolgens vroeg ze wat er met me was en liet ik me plekken zien. Nou de dokter keek er amper naar en gaf me al gauw een antiobiotica kuur mee voor 5 dagen en een betadine zalf. Ruim 4 uur gewacht en hooguit 5 min. de dokter gesproken. Maargoed inmiddels zijn de plekken bijna helemaal weg, dus het heeft geholpen :)

Donderdag hebben we op het project een gesprek gehad over de plannen voor de aankomende laatste weken gezien het project niet helemaal soepel verloopt tot nu toe vanwege de vele veranderingen en problemen met het staff binnen Umthombo. Het gesprek was erg positief, we mochten afgelopen maandag gaan beginnen met het maken/opstarten van een medical room wat nu nog de girlsroom is. Een project waar we dus wel even zoet mee zijn en waar ik dus goed het sponsorgeld aan kan besteden.

Vrijdag kon mijn dag niet beter beginnen. Ik wachte al een tijdje op een nieuwe camera oplader die Davy vanuit Nederland had opgestuurd omdat ik de mijne verloren was tijdens het reizen (vandaar dus ook een tijd geen foto's kunnen maken). Ik ben 's morgens maar eens naar het postkantoor gegaan en na gaan vragen waar het pakketje bleef. Nou bleek het pakketje toch al een paar dagen binnen te zijn maar bij een ander postkantoor. Vervolgens dus daarheen gegaan en ja hoor...het pakketje had ik in mijn handen. Ik was helemaal blij, vooral omdat ik de camera dat weekend goed kon gebruiken :) Dus mijn camera is weer back in business!

Vrijdagmiddag werden puck en ik rond 13:00 uur bij Tekweni (ons verblijf) opgehaald om richting Drakensberg te vertrekken. Rond 17:00 uur kwamen we na lang rijden aan in Drakensberg waar het erg regenachtig en vooral erg koud was. Ik was totaal niet voorbereid op die kou en dus niet genoeg echte warme kleren bij me. Wat had ik het koud, wat had ik het koud, BBRRR...! Tsjaa wie denkt er nou aan om een dikke/warme trui in te pakken als je de tas staat in te pakken met een temperatuur van ongeveer 30 graden..!? IK NIET DUS!
Vrijdag op zaterdagnacht blijven slapen bij Sani Lodge in Drakensberg.

Zaterdagochtend zijn we rond 7:30 uur vertrokken richting Lesotho. We hebben de hele dag gereden richting top van de berg (Sani Pass). Regenen dat het deed onderweg en koud dat het nog steeds was... ik was blij dat ik die ochtend nog lekker warm had gedouched en een sjaal had gekocht.
Ondanks het zo regende, koud en vooral veel hobbelen was in de auto was het wel een prachtige route waarbij we onderweg zelfs nog sneeuw hebben gezien. Was dat even gek om in Zuid-Afrika sneeuw te zien, wie denkt daar nou aan in zo'n warm land!? Het was natuurlijk wel leuk, zo toch nog een beetje ''winter'' gehad.
Tijdens het rijden kwamen we ook nog bij een punt waar we Lesotho inreden en dus onze paspoorten moesten laten zien. We reden dus eigenlijk een ander land in een land in. Lesotho is een apart land in het land Zuid-Afrika. Best vreemd eigenlijk haha :)
Verder kwamen we onderweg ook wat lokale bevolking tegen.. zagen die er even raar gekleed uit. Helemaal gewikkeld in dikke dekens. Zo kwamen er nog een paar nieuwschierig bij ons kijken of wij nog iets bruikbaars of eetbaars bij ons hadden. Zo hadden we voor elkaar gekregen om een appel voor een armbandje te ruilen :)
Rond 14:00 uur kwamen we aan bij de slaapplaats in Lesotho waar we die dag, avond en nacht door moesten brengen zonder elektriciteit en stromend water. Even helemaal terug in Afrika dus.
Die zaterdagmiddag niet veel bijzonders meer kunnen doen omdat het zo hard regende. Er werd lekker voor ons een vuurtje aangestoken waar we met z'n alle omheen hebben gelegen om op te warmen. Aan het begin van de avond werden we allemaal naar buiten geroepen omdat de mensen voor ons de lokale dans wilden laten zien. Het was erg leuk maar vooral bijzonder om daar buiten in de bergen te zitten en ''feest'' te vieren. Na de dans was het tijd om warm te eten. Er was heerlijk spinazie, boerewors (echt zuid-afrikaans), aardappel en soort van pap voor ons klaargemaakt. Na het eten nog even gezellig nagetafeld met de meiden waarbij we veel hebben moeten lachen om onze blunders en dromen die we elkaar vertelden. Vervolgens optijd naar bed gegaan. Phoe wat heb ik die nacht slecht geslapen zeg. Ik kon maar niet in slaap komen omdat ik het zo verschrikkelijk koud bleef houden ondanks alle dikke dekens waar ik onder lag.

Zondagochtend om 6:30 uur opgestaan om eerst gezellig met z'n allen te ontbijten om vervolgens te gaan paardrijden. JA JA, ik heb paardgereden en dat zelfs hoog in de bergen haha! Eng dat het in het begin was en ik maar tegen dat paard van me praten dat die naar me moest luisteren en z'n best moest doen, ik weet allemaal niet wat ik tegen dat beest gezegt heb maar het heeft gewerkt want al gauw was ik over mijn angst heen en genoot ik van de rit door de bergen. Het was prachtig!
Na het paardrijden zijn we naar de village (dorpje) geweest waar we wat lokale dansen en gewoontes te zien kregen. Ook heb ik daar nog geholpen met het fijnmalen van een 1 of andere soort graan. Echt op de afrikaanse manier..op de knieen en rollen maar met de steen met op de achtergrond mensen die afrikaanse liederen zongen.
Na het bezoek in de village hebben we nog gelunched en toen was het rond 14:00 uur weer tijd om helemaal terug te rijden richting Durban. Het was een lange terugreis, rond 22:00 uur waren we terug maar dat was het allemaal zeker meer dan waard.
Toen we aankwamen bij Tekweni (''thuis'') zagen we ineens een oud medevrijwilliger zitten van Kenia. Dat was echt zo raar... eng gewoon haha! We wisten dat hij na zijn vrijwilligerswerk plannen had om te gaan reizen maar niet in Zuid-Afrika. Blijkbaar tijdens zijn reis de plannen veranderd en zo zat hij ineens heel toevallig ook in Durban (Zuid-Afrika) in de zelfde backpackers lodge waar wij nu verblijven. Echt heel toevallig maar vooral erg leuk want we hebben even bijgekletst en de herinneringen van Kenia opgehaald.

Nou zoals ik aan het begin van mijn verhaal zei mochten we afgelopen maandag gaan beginnen met het opstarten van de medical room die eerst een meidenkamer was. We stapten erg positief en vol enthousiasme de nieuwe werkweek in om te beginnen aan de medicalroom, ons doel om die de aankomende week op te starten. Helaas moest dat afgelopen maandag en dinsdag weer met veel problemen verlopen en hadden we die twee dagen weer niet veel bereikt, op een gratis fles Dettol, pak handschoenen en 1 bus witte verf na die winkels ons hadden gesponsord.
Vandaag was de dag wat positiever en zijn we met de medicalroom een stapje verder gekomen. Twee van de vier stappelbedden die er nog in stonden hebben we de kamer uit kunnen krijgen zodat we dus genoeg ruimte hebben. Verder hebben we vandaag op 1 muur na alle muren in de eerste laag witte verf kunnen zetten.
Nou ik ben benieuwd hoe de medicalroom eruit komt te zien en of we het nu echt door kunnen zetten. Laten we het hopen :) Want het is natuurlijk super leuk om iets zelf op te hebben gericht en achter te kunnen laten als we straks (over 2,5 week, ik wil er nog niet aan denken) weg gaan maar vooral ook een erg mooie besteding van het opgehaalde sponsorgeld! Dus ik hou jullie erover op de hoogte... :)

Tot de volgende keer maar weer!

De eerste helft van het project zit er alweer op....

Hallo allemaal!

Hoe is het daar met jullie allemaal? Allemaal aan het genieten van het inmiddels lekkere weertje in Nederland? En nu natuurlijk wat langer licht 's avonds vanwege de klok die verzet is. Erg fijn want nu hebben we dezelfde tijd :) Geen tijdsverschil meer dus!

Zo de eerste helft van het project zit er alweer op, nog 4 weken op het project te gaan. Ik ben erg blij dat ik nog 4 weken te gaan heb omdat ik nu pas een beetje door heb hoe het project Umthombo in elkaar steekt, wat wij kunnen doen en ook het contact met de straatkinderen begint nu langzaamaan meer en meer te worden. Dat kost dus allemaal even tijd!

Afgelopen week een drukke maar vooral een erg leuke week gehad.

Maandag heb ik samen met de andere vrijwilligers de meidenkamer bij het project helemaal opgeruimd en schoongemaakt. Wat was het daar een bende zeg en vies dat het me was daar. Gatver! De kamer en de bedden lagen vol met rottenpoep en kakkerlakken lagen er ook genoeg.
We wisten niet waar we beginnen moesten... Eerst maar de handschoenen aangetrokken en vervolgens alle zooi in vuilniszakken gedaan. Aan het einde van de dag was de kamer een plaatje vergeleken begin van de dag. Ik ben benieuwd hoe lang het zo blijft.... Het is er nu in ieder geval weer schoon en je durft er weer te lopen :)

Maandagavond hadden Puck, Kristel en ik een Durban By Night Tour op de planning staan. We werden rond 19:30 uur opgehaald. We kregen de mooie en vooral ook indrukwekkende plekken in en rondom Durban te zien. Zo kwamen we bij het plaatsje Umlazi waar we door een wijk reden waar mensen in Shacks (weet niet of ik het goed schrijf) wonen. Het zijn een soort van huisjes die gemaakt zijn van modder/klei en hout. Het was een erg donkere wijk waar enkel een paar gaslampen brandde. Het was best een beetje een griezelige buurt waar we doorheen reden. De mensen leven daar zonder stroom en het sanitair was in een soort van containers, wat er maar drie waren voor de hele buurt. Gek idee! Vervolgens kwamen we ook nog bij wat andere bijzondere plekken waarvan 1 de omgeving van Umthombo was (het project waar ik werk). Dat was vreemd om in de avond te zien en vooral de kinderen die daar 's avonds op straat liepen.

Dinsdag stond er een erg leuke dag op het programma zowel voor ons als voor de jongens van Umthombo. Er stond een voetbalwedstrijd gepland tegen de jongens van de farm ( een ander project van Be-More). Na een tijd te hebben gereden werden we daar ontvangen en starte we eerst met het eten van een lekkere hotdog. Het was een erg geslaagde dag ondanks dat we met 3-0 verloren hadden.

Woensdag wat het een nationale feestdag; Dag van de rechten van de mens. Ook voor deze dag stond er weer wat leuks op de planning, namelijk een surfcompetitie voor de kwalificatie voor de regionale wedstrijden.
We hebben daar geholpen met het inslaan en maken van het ontbijt en de lunch. Wat trouwens best lastig was voor 14 personen. Ook heb ik geholpen bij de jury. JA JA, ook ik mocht punten geven. En dat terwijl ik er totaal geen verstand van heb haha. Ik deed maar wat en schreef maar een beetje dezelfde punten op als de persoon die naast met zat :)
Na de competitie hadden we de rest van de middag vrij dus hebben we nog lekker genoten op een terrasje met heerlijke muziek van het rasta/raggae bandje.

Donderdag zijn we mee op outreach geweest, het bezoeken en het contact maken met de jongeren op de straat.
Dit vond ik een erg bijzondere dag omdat we die dag bij een groepje straatjongeren kwamen waarmee ik wat contact kreeg. Telkens als we op outreach gingen vond ik het moeilijk om contact te maken omdat ik niet goed wist wat ik tegen ze kon zeggen en ook omdat ze rond dezelfde leeftijd als mij zijn. Maar deze dag dacht ik ''ik probeer gewoon wat en ik zie wel hoe ze op me reageren''. Zo kwam ik met een jongen in contact van 23 jaar oud. Hij vroeg mij ''How are you'' en ik zei terug ''I'm Fine, And you''?.. dat was een goeie opening van een gesprek dat ik en ik ging bij hem zitten. Ik stelde mezelf voor en zo kwam langzaamaan het gesprek op gang. Ik kreeg al gauw een vieze oude tas waar ik op mocht gaan zitten want dat was volgens hem beter voor mij dan op de straat zitten. De jongen was zo stoned als wat en draaide nog eens een nieuwe joint. Ik vroeg hem hoelang hij al op de straat leet en of hij elke dag een joint rookt. Hij vertelde al drie jaar op straat te leven en elke dag 2 joint te roken. Als ik zag hoe stoned hij al was in de vroege ochtend kan ik niet geloven dat hij er maar 2 op een dag rookt maargoed... Ik vroeg of hij zich daar dan beter bij voelde en hij gaf dus inderdaad aan zich er relaxter bij te voelen en dan ''geen zorgen'' te hebben.
Het was best lastig om met iemand te praten die zo stoned was en een gesprek op gang te brengen, maar het was een beetje gelukt en dat vond ik stiekem al een hele overwinning :)

Ook kwamen we bij een ander groepje meiden. Ik liet me vertellen dat ze 1 van die meiden al sinds 2007 kennen en bezoeken op straat, toen was zij ongeveer 12 jaar oud. Ik vroeg mij af waarom ze al zolang op straat leeft en niet naar Umthombo komt. 'Gek toch dat iemand ervoor kiest om op straat te leven en niet bij Umthombo waar ze gewoon in een bed kunnen slapen en eten?!' Ik kreeg te horen dat zij niet naar Umthombo wilt komen omdat er bij Umthombo wordt gewerkt aan eventuele terugkeer naar huis. De meeste straatkinderen zijn juist weggelopen voor de problemen thuis en willen dus vaak niet meer terug.

Donderdagavond zijn we naar de kroeg geweest waar elke donderdagavond Djembee wordt gespeeld. Geweldig leuk is dat! Ik kon me niet meer inhouden en ben naar de kring waar ze aan het drummen waren toegelopen en heb aan een man gevraagd of ik mocht spelen en of hij het me kon leren :) Vervolgens heb ik bijna de rest van de avond voluit djembee gespeeld in de kring tussen allemaal vreemden. Ik zat er heerlijk in me eentje te genieten haha!

Vrijdag zijn we op Aftercare geweest, dat houdt in dat je de straatkinderen die terug naar huis zijn gegaan nog blijft bezoeken om te kijken hoe het met ze gaat en hoe de thuissituatie is. Erg goed dus dat ze dat doen. We zouden die dag een jongetje gaan bezoeken die 2 jaar geleden weer terug is gegaan bij naar zijn moeder. We lieten ons vertellen dat het bij hem thuis nog steeds met ups en downs gaat en dat ze hem daarom nog blijven bezoeken. Helaas na een lange tijd daarheen te zijn gereden bleken moeder en het jongetje niet aanwezig te zijn. Wel heb ik genoten van de reis ernaartoe, schitterende omgeving.
In de middag hadden we bij het project een afscheidsbraai (BBQ) die de andere vrijwilligers hadden georganiseerd vanwege hun laatste werkdag. Het was een gezellige dag met lekker eten en muziek.

Verder heb ik twee weken geleden nog een vrijwilligersdag gehad waarbij we alle projecten in Durban af gingen van Be-More. Erg leuk om gezien te hebben waar de andere vrijwilligers werken wat totaal weer anders is als het project waar ik momenteel werkzaam ben.

Ook waren wij twee weken geleden op een zaterdag door personeel van Umthombo uitgenodigd om te komen BBQ-en in de township (krottenwijk). Wat was dat een gezellige dag zeg maar vooral ook erg bijzonder om zo'n sfeer in een township mee te maken en te zien hoe een ''collega'' daar woont. We hebben een erg gezellige middag gehad en heerlijk gegeten.

De aankomende twee weken ga ik me bezig houden met het goed en nuttig besteden van het donatiegeld dat ik opgehaald heb voordat ik vetrok naar Afrika. Ik heb de afgelopen weken in beetje nagedacht waar het goed aan besteed zou kunnen worden. Zeer waarschijnlijk gaat het geld naar nieuwe EHBO tassen/boxen voor de outreach en/of voor binnen in het centrum. Maar daar zullen jullie de volgende keer dan vast wel weer meer over lezen...

Zo nu ga ik het verhaal maar weer eens eindigen. Ik zie dat het weer erg lang is geworden, sorry daarvoor :) Ik maak ook zoveel mee hier en wil het allemaal zo graag vertellen haha :)

Nou ik ga maar weer eens terug naar het appartement om heerlijk te koken (gebakken aardappels, groente en een lekkere hamburger).

Toedeloe, tot de volgende keer maar weer!

Het straatleven

Hallo allemaal!

Zo de eerste twee weken op het nieuwe project zitten er alweer op.
Weer tijd voor een verhaaltje dus want weer een hoop gezien en meegemaakt...

Laat me beginnen bij vorige week maandag 27 februari. We werden in de middag opgehaald om te vertrekken naar Blue Sky Backpackers lodge. Daar 1 nacht overnacht om kennis te maken met alle andere vrijwilligers van Be-More.

Vorige week Dinsdag ging het dan echt beginnen... 's morgens kregen we nog wat belangrijke informatie te horen en vervolgens werden we samen met nog drie andere vrijwilligers van Umthombo (het project) naar ons verblijf gebracht waar we de aankomende twee maanden blijven; Tekweni Backpackers lodge.
Voordat we daarheen gingen zijn we eerst langs Umthombo geweest waar we een korte rondleiding en kennismaking hebben gehad.

Umthombo is het project waar ik de aankomende twee maanden werkzaam ben. Het is een centrum voor straatjongens in de leeftijd van ongeveer 9 tot 20 jaar. De jongens kunnen in het centrum terecht om te slapen en te eten.Hoe de jongens precies op de straat terecht zijn gekomen weet ik nog niet.. want de kans om daarover te praten met de jongens is er nog niet geweest omdat we ze natuurlijk nog niet echt goed kennen en zij ons niet om daarover te praten.

Vorige week woensdag was onze eerste echte werkdag bij Umthombo. Onze werkdagen zijn van 08:30 uur tot ongeveer 15:30 uur. 's morgens begint de dag altijd met een meeting van alle personeelsleden. Ons werd al snel medegedeeld dar elke werkdag begint met het gezamenlijk bidden/preken en dat wij dat de aankomende week (eerste week) konden doen. Nou was dat even schrikken haha... Waarom wij? We geloven niet eens? Ik heb echt niks met het geloof hahah... Maargoed de tweede dag was ik al aan de beurt nou er werd me toch gelachen om mijn gebed omdat die zo kort was. Schaamde me rot... Voor diegene die mijn gebed willen weten....

'Onze lieve heer in de hemel,
Bedankt dat we hier met z'n alle mogen zijn,
Bedankt voor het ontbijt,
Uhhhhhhh.....?!?!
AMEN!!!'

Na het gebed werd ons gelijk al de eerste dag gevraagd wat we wilden gaan doen. Was dat even een rare vraag... Hoe weten wij nou op de eerste dag wat we kunnen en willen doen?! Dus maar even uitleg gevraagd en gekregen...

De eerste week heb ik vooral alles een beetje op me af laten komen en geprobeerd contact te krijgen met de (straat)kinderen/jongens.
Nou dat was best lastig de eerste dagen want als ze je wat vroeg dan negeerde ze je of kreeg je nauwelijks antwoord of ze gaven je wat stoer en kortaf antwoord.
De eerste week (drie dagen) met de straatjongens mee wezen surfen. Dat doen de jongen hier elke dag. Zelf ook nog een poging gedaan om te surfen maar wat was dat moeilijk zeg... Het was wel erg leuk dat de jongens ons het surfen leerden en daar ook van genoten. Het was leuk dat juist zij ons wat kunnen leren.
Langzaam aan begint het contact met de jongens al wat meer te worden wat ik merk aan het samen poolen, voetballen, tafelvoetballen, volleyballen en soms een arm om elkaar heen slaan.

Vorige week woensdagsavond zijn we heel leuk onverwachts naar een voetbalwedstrijd geweest, South-Africa tegen Senergal in het Moses Mabhida Stadium in Durban. Wat was dat een leuke ervaring zeg, net alsof ik nog een verlate WK wedstrijd mee maakte met al die vuvuzela's.

Vorig weekend dachten we even lekker op het strand bij te kunnen komen van alle indrukken van de eerste week maar dat ging het helaas niet worden want we hebben vorig weekend en vandaag trouwens weer echt nood weer gehad. Regen Regen en nog eens Regen. Het heeft drie dagen volop geregend.

Afgelopen maandag weer gestart met de nieuwe werkweek, de tweede week.
Maandag en Dinsdag zijn we meegeweest met de Outreach. Dat houd in dat je met iemand van het staff de straat op gaat en opzoek gaat naar de straatkinderen. Op deze manier probeer je in contact te komen met hun, bouw je een 'band' op, motiveer je ze om naar Umthombo te komen en kijk je of er nog behoefte is aan medische zorg.
De eerste straat die we inliepen lagen er al gelijk wat jongens en meiden op een matrasje tussen de vuilniszakken op de straat/stoep. Dat was erg vreemd en naar om te zien. Raar om te zien dat kinderen/jongeren op straat leven en ze zien graaien in vuilnis opzoek naar iets eetbaars of bruikbaars.
Het meest indrukwekkende om te zien was dat een kind een potje lijm uit zijn broekzak haalde en dat in een leeg melkpak deed en vervolgens de lijm inhaaleerde om zo high te worden. Je ziet veel (verslaafde) kinderen op straat lopen met van die oude drinkpakken gevuld met lijm, zelfs hele jonge kinderen van ongeveer 9 jaar. Onvoorstelbaar!
Ook kwamen we nog terecht in een soort van huisjes waar de jongens heen gaan om te schuilen als het regent. Wat was dat vies en vooral weer erg confronterend om te zien. We kwamen terecht in een huis/krot/ruimte (weet even niet hoe ik dat omschrijven moet) wat enorm vies was. Ik heb nog nooit zoiets vies gezien! We moesten door de vuilnis en allemaal troep lopen om binnen bij de jongens te komen. Het was er binnen donker, vies en het stonk er enorm. Tussen alle vuilnis en de stank lag een jongens te slapen op een matrasje. De ruimte waar we waren had een aantal kamertjes waarvan 1 kamer echt zo vies was, het lag vol met vuilnis en ontlasting. Het leek wel alsof die kamer als toilet werd gebruikt. In de kamer daarnaast zaten een aantal jongeren op een matrasje op de grond rondom een brandende kaars een drugs te roken. Het was best wat eng en spannend om daar te zijn. Beetje Ghetto achtig zoals in films. Ik vroeg me af hoe ze zonder geld wel aan drugs komen, nou blijkt het dat ze op 1 of andere manier de drugs zelf produceren wat dus goedkoop is.

Afgelopen woensdag was een erg vreemde dag. Het viel me al gelijk op dat er minder personeel was dan anders. Wat bleek nou... ze waren aan het staken omdat voedsel, benzine etc. duurder wordt maar de salarissen maar niet omhoog gaan en zelfs niet uitbetaald worden.

Afgelopen donderdag zijn we met een jongetje (11 jaar) meegeweest naar het ziekenhuis waar hij dedinsdag daarvoor ook al was geweest vanwege een abces dat hij had waar hij aan was geholpen. Donderdag werd zijn wond verzorgd en moesten er drie gazen uit de wond die daar dus in moesten zitten. Tijdens de verzorging bleek er maar 1 gaas uit te komen en waar de andere 2 waren was een raadsel...?!
Dus voor de zekerheid naar het ziekenhuis gegaan. Eenmaal daar mocht er maar 1 iemand met het jongetje mee de behandelkamer in. Er werd gezegt dat ik mee kon gaan. Was dat even spannend.... Op m'n beste Engels duidelijk gemaakt wat er precies aan de hand was. Twee artsen hebben ernaar gekeken en gevoeld maar er waren geen 2 gazen te vinden. Waar ze nou gebleven zijn is nog steeds 1 grote vraag...?! Maar het zal wel goed zijn!
Toen ik met het jongetje de kamer uitliep werd ik me toch aangekeken door de andere patienten, ze zouden wel gedacht hebben ''wat moet zij met dat jongetje hier''?! haha :)

Verder hebben we nog wat leuke stapavondjes meegemaakt hier waarvan vooral de donderdagavond erg leuk was. We werden mee uitgenomen door Biza (onze chauffeur van Umthombo). We werden meegenomen naar een leuk lokaal kroegje waar de hele avond djembee werd gespeeld. Geweldig leuk om gehoord en meegemaakt te hebben. Wat een leuk sfeertje, echt Afrikaans! Ook werden we natuurlijk weer volop aangekeken omdat we de enige blanken waren in de kroeg.... Blijft toch wat ongemakkelijk haha :)
Wat trouwens erg vreemd was om te zien was dat we na het stappen 's nachts wat straatjongens van umthombo op straat zagen lopen en ziet bedelen. Zo zie je ze in het centrum en zo zie je ze ineens op straat als je zelfs een avondje op stap bent...

Voor diegene die het nog niet wisten... ik heb 585 euro opgehaald voor het project Umthombo. Een erg mooi bedrag dus waarvan ik de helft de aankomende twee maanden aan wat nuttigs kan besteden. Ik heb al wel wat ideetjes zoals o.a. nieuwe surfpakken voor de jongens aanschaffen of de medische tas/box aanvullen en op orde brengen. Maargoed ik heb er nog even de tijd voor en ga binnenkort eens met het personeel erover nadenken waar het geld het beste aan besteed kan worden. Dus....dat lezen jullie dan wel weer in 1 van mijn volgende verhalen :)

Inmiddels trouwens ook al Afrikaanse muziek aangeschaft, ik ben er helemaal weg van haha :) Net zoals de leuke taal hier.. geweldig om naar te luisteren hoe ze hier praten met die ''klik'' erin.

Nou ik ga mijn verhaal maar weer eindigen... Ik zeg op naar de nieuwe werkweek! :)

Aangekomen in Durban!

Hallo allemaal!

Hoe gaat het met jullie? Allemaal een leuke carnaval gehad? De vakantie er allemaal alweer opzitten?
Ik moet zeggen dat ik de carnaval totaal niet gemist heb dit jaar maarja ik heb de afgelopen week ook zoveel moois gezien en meegemaakt.

Inmiddels zit het reizen er alweer op en zijn we aangekomen in Durban waar we de aankomende twee maanden blijven.

Afgelopen twee weken met de Bazbus gereisd van Kaapstad tot Durban waarbij we dus in veel verschillende plaatsen zijn geweest: Kaapstad, Hermanus, Mosselbay, Plettenberg, Port Elisabeth, East London, Coffee Bay en nu zijn we dan dus voorlopig in Durban.

In Plettenberg erg leuke dagen gehad. Het was een leuk verblijf waar we 's avonds gezellig buiten met de andere backpackers hebben gebraaid (dat is soort van bbq) en lekker hebben geborreld.
's Middags in de zee dacht ik even lekker te zwemmen met de enorme golven maar tot mijn grote schrik kwam er ineens een groot zwart beest vlak bij me boven de golf uit. Ik ben nog nooit zo hard de zee uitgerend haha. Wat keken mensen ons aan zeg. Bleek het een (verdwaalde) Seal (zeehond) te zijn.
Het leukste is nog dat we de dag daarna een excursie zwemmen met Seals hebben gedaan. De ene dag ren ik voor het beest de zee uit en de volgende dag zwom ik met duizenden seals om me heen haha. Het was in 1 woord geweldig. De eerste duik was even eng maar daarna was het ontzettend mooi en leuk. Prachtig hoe die beesten je met grote ogen recht in je gezicht aankeken en hoe ze om je heen zwommen.
Verder zijn we in Plettenberg nog naar Monkeyland geweest waar veel verschillende apen los om ons heen liepen. Erg leuk!

Na een paar dagen in Plettenberg te zijn geweest was het tijd om weer verder te reizen richting Port Elisabeth waar we 's avonds laat in de stromende regen aankwamen. Woow zoveel regen hadden we nog niet eerder gehad in Afrika, het was er zelfs een beetje koud.
In Port Elisabeth zijn we maar 1 dag geweest wat ook genoeg was omdat daar niet heel veel te zien en te doen was dus daar hadden we maar een shopdagje gepland :)

Na Port Elisabeth zijn we verder gegaan naar East London waar we ook weer een erg leuk verblijf hadden. We sliepen in een soort van houten huisjes/ blokhutten met uitzicht op de zee. In de avond zijn we opzoek gegaan naar een restaurant om lekker uiteten te gaan. Ja zeiden puck en ik nog tegen elkaar ''laten we daar bij die knipperlichten kijken, daar zal vast wat te doen zijn (restaurants etc.). Wat bleek nou... was er iemand verdronken en lag de lijk in een witte zak op het strand. Zo eng! Welkom in East London... Het ergste vonden we nog dat er niet eens iemand bij de lijk was en dat de omgeving niet eens was afgezet. Heel raar! Na een tijd nieuwschierig te hebben gekeken zijn we maar opzoek gegaan naar een restaurant. Eenmaal gevonden en eten besteld... werd ik me toch ineens niet lekker. In East London dus wat ziekjes geweest... dat was de ervaring in East London haha :)

Na East London zijn we vertrokken naar Coffee Bay, waar we helaas maar voor 1 nacht konden blijven omdat we afgelopen woensdag verder moesten reizen naar onze eindbestemming Durban omdat de Bazbusticket verliep. Maar die ene nacht dat we daar waren was erg leuk. Weer een erg leuk verblijf waar een feestje en een poolcompetitie werd georganiseerd. Uiteraard lagen wij weer als 1 van de laatste in bed, tsjaa dat heb je als je het zo gezellig hebt :)

Afgelopen woensdagavond zijn we dus aangekomen in Durban waar we nu de aankomende twee maanden zullen blijven.
Afgelopen dagen lekker op het strand gelegen om nog even helemaal te relaxen voordat morgen het werken op het nieuwe project alweer gaat beginnen. En natuurlijk hebben we ook de omgeving van Durban alvast een beetje verkend. Ook hier hebben ze van die leuke kleine busjes die lijken op matatu's. We hebben al snel onze draai gevonden hier in Durban. We pakte de busjes van en naar het centrum zo makkelijk alsof we hier al weken zijn haha :)

Ja we zijn weer helemaal terug in Afrika. Toen ik in Kaapstad was dacht ik echt even terug te zijn in Europa vanwege de velen blanken, goeie wegen, de winkels enz. Maar hoe verder wij gingen reizen hoe meer het afrika gevoel weer bij me terug kwam. Nu is het gewoon weer een beetje vreemd om als blanken hier in Durban rond te lopen. We werden toch veel aangekeken en nageroepen in het centrum haha, weer even wennen dus.

Ik merk trouwens dat ik helemaal vrolijk word van de Afrikaanse muziek hier. Gister zaten we op een terrasje en was er een heerlijke reggae band live aan het spelen. Heerlijk om te zien hoe iedereen los gaat op die muziek. Je word er gewoon helemaal blij van!

Nou is het bijna echt zover dat het tweede project Umthombo van start gaat. Vanmiddag worden we bij de backpackers lodge waar wede afgelopen dagenverblevenopgehaald om kennis te maken met de andere vrijwilligers. Vanaf morgen hebben we de introductiedag en zullen we gaan beginnen bij het nieuwe project. Erg spannend allemaal maar ik heb er ontzettend veel zin in.

Tot de volgende keer maar weer!

Liefs Brienne

Het backpacken is begonnen!

Hallo allemaal!
Daar ben ik dan eindelijk weer... Het werd wel weer eens tijd om een verhaal te zetten op me reisblog dacht ik zo :) Het was nog niet eerder gelukt om er weer wat op te zetten.

Weer veel gezien en meegemaakt de afgelopen twee weken.
Laat me beginnen bij Zanzibar... Maandag 30 Januari werden we opgehaald om richting Mombasa Airport te gaan. Het was zo ver... Kenia gingen we alweer verlaten. Wat een dubbel gevoel was dat zeg.. ik vond het erg jammer omdat ik het er ontzettend naar me zin heb gehad en veel leuke dingen heb gezien en gedaan en natuurlijk ook wat leuke mensen heb leren kennen maar toch had ik ook wel weer heel veel zin om te gaan omdat er natuurlijk leuke vooruitzichten waren.

We waren wat te vroeg op Mombasa Airport maar ach dat was niet erg.. beter te vroeg dan te laat :) Ik dacht maak nog ef wat leuke foto's van het vliegveld maar dat was al snel ten einde want er kwam bewaking naar me toe om even te melden dat ik gearresteerd kon worden als ik fotos van de airport maak. Ja weet ik veel.. haha, was wel even schrikken dus. Heb hem maar even vriendelijk aangekeken :)
Na een tijd te hebben gewacht konden we in het vliegtuig stappen richting Dar Es Salaam om daar vervolgens weer over te stappen richting Zanzibar. Wat was de overstap in Dar Es Salaam stressen zeg, spannend dat het was haha... We moesten dus een visum regelen daar maar we hadden maar een half uurtje maar tegen ons werd gezegt dat dat we lang genoeg was voor alleen het visum. Dus hup..wij gauw naar de balie voor het visum..komen we daar aan werd er 50 dollar per persoon (dus per visum) gevraagd. Ooh ooh dachten we dat hebben we niet.. daar stonden we dan met alleen wat Shilling en euro's waarmee we het dachten te redden. Gelukkig hielp een man ons daar goed en hebben we uiteindelijk het vliegtuig nog kunnen redden. Maar je wilt niet weten hoe... Het vliegtuig heeft een kwartiertje op ons gewacht.. Nou we kwamen het vliegtuig in en iedereen keek om zo van daar hebben we dus op moeten wachten. SCHAAM SCHAAM..! haha :)

Nou uiteindelijk dus wel goed aangekomen in Zanzibar. Daar vanaf het vliegveld een taxi gepakt richting een guesthouse in Stone Town. In Stone Town zijn we 2 dagen gebleven. Wat een geweldig mooie plaats was dat zeg. Een heel oud plaatsje met allemaal gezellige straatjes en winkeltjes. Ja erg mooi! :) Na daar 2 dagen te zijn geweest zijn we met de taxi richting het plaatsje Paje gegaan (westkust van Zanzibar). Nou daar kwam mijn droom uit... wat was dat prachtig zeg. Een helderblauwe zee en witter dan wit zand. In 1 woord: PRACHTIG! Echt een bountyeiland haha! Daar hebben we ook gesnorkeld. Jeetje, klinkt misschien heel triest maar vond het best een beetje eng haha :) Maar gelukkig had Puck al wat ervaring en hirlp ze me erbij :) Een aantal visjes gezien en hele mooie zee-sterren.

Na 5 dagen in Zanzibar te zijn geweest was het vorige week zondag alweer zover om naar Zuid-Afrika te vertrekken. We vlogen van Zanzibar terug naar Dar Es Salaam, van Dar Es Salaam zijn we naar Johannesburg gevlogen en van Johannesburg naar Kaapstad.
Hele goeie vlucht gehad totdat we aankwamen in Kaapstad. Wij dachten even makkelijk een taxi te kunnen pakken en te zeggen tegen de taxichauffeur dat hij ons bij de eerste beste hotel af kon zetten omdat we geen kamer hadden geboekt. Nou je had die chauffeur moeten zien kijken haha... het was tenslotte al 23:15 uur 's avonds en hij zei ''hoe kan je nou naar Kaapstad komen zonder een hotel te boeken''. Ooh ooh dachten we... hoe gaan wij slapen vanacht haaha :) Ondanks dat de chauffeur geloof ik niet echt blij met ons was heeft hij ons wel goed geholpen. We zijn verschillende hotels afgeweest en uiteindelijk zijn we bij een hotel uitgekomen waar we konden blijven voor 4 nachten. Pfieuww... wat hadden wij een geluk haha :) Chauffeur maar even een fooitje gegeven!

Na lekker te hebben geslapen zijn we maandag Kaapstad gaan verkennen. Wat een wereld van verschil met Kenia zeg. Niet normaal. Het leek net alsof ik weer in Europa was. Het zag er allemaal zo goed.
Maandagmiddag zijn we naar het Robben Island geweest waar Nelson Mandela gevangen heeft gezeten. Toen we bij het eiland aankwamen gingen we nog met een bus en een gids verder. Onderweg werd er veel verteld en natuurlijk was er ook een pauze tussendoor. Er werd gezegt dat we ongeveer 10 min. pauze hadden en dan de bus weer zal vertrekken. Nou we wilden even wat foto's daar maken, naar de wc gaan en natuurlijk wat te drinken kopen. Nou je voelt hem al aankomen.... Wij moesten natuurlijk weer de bus missen, kan ook echt alleen ons overkomen haha :) De bus reed voor Puck d'r neus weg terwijl ik nog rustig bij het toilet was haha! 1 geluk hadden we er kwam gelukkig nog een andere bus achteraan waarmee we verder mochten. Wat een lachertje was dat zeg!

Maandagavond zijn we de Tafelberg opgeweest. We gingen met een Kabelbaan omhoog. Ook dat was in 1 woord geweldig. Wat een mooi uitzicht was dat zeg, vooral met al die lichtjes natuurlijk!

Dinsdags hadden we een shopdagje ingepland. Dat moest natuurlijk ook in zo'n leuke stad! Daar zijn we naar de greenmarket geweest. Een erg leuk plein met allemaal leuke kraampjes. Niet goed voor de portomonnee en de zwaarte voor me tas maar wel erg leuk al die souvenirs.

Dinsdag en woensdagavond zijn we gezellig uitgeweest in Kaapstad... natuurlijk weer erg laat in bed (04:00 uur). Maarja dat zegt wel genoeg over hoe gezellig het was!

Donderdagochtend na nog geen 2 uur te hebben geslapen zijn we om 05:45 uur opgestaan om met de BazBus (backpackersbus) richting Hermanus te vertrekken.De Bazbus is de bus waar we de aankomende twee weken mee kunnen gaan reizen. We kunnen dan tussen Kaapstad en Johannesburg overal in en uitstappen waar we willen.
In Hermanus werden we bij de travellers lodge: de zoete inval erg warm ontvagen.. Erg lieve mensen daar en een erg leuk verblijf. Het was net of we in het huis van die mensen zelf verbleven.
Wat een mooie plaats was Hermanus zeg. Had even het gevoel dat ik in Frankrijk of Zwitserland was. Erg mooie bergen met mooi strand en natuurlijk niet te vergeten; de prachtige wijngebieden.
Donderdagmiddag hebben we een quad tour gedaan. Wat was dat lachen zeg. De eerste beste bocht ging het bij mij natuurlijk al de mist in haha. Dat kwam omdat de weg daar wat afliep en dan moet je juist tegen de berg in gaan hangen nee wat doe ik: totaal het tegenovergestelde haha...Daar zat ik dan vast in de berm. Gelukkig had ik het uiteindelijk toch nog wat ander de knie gekregen en was het een ontzettend leuke tour door het mooie landschap.

Gister (vrijdag) zijn we met de auto een stuk gaan rijden langs de kust van Hermanus. Uiteindelijk werden we daar eruitgezet zodat wij een mooie wandeling terug konden lopen van ongeveer 1,5 uur door de ''bergen'' en langs het strand. Best fris was het met die wind maar wel weer erg mooi. Dat waren natuurlijk heel wat leuke en mooie foto's waard (helaas kon ik nu geen foto's op me blog zetten omdat ik op een vreselijk slome computer zit, volgende keer dus maar weer).
In de middag hebben we de wijntour gedaan. We zijn verschillende ''wijnboederijen'' afgeweest waar we veel verschillende wijnen hebben geproefd zoals o.a. Chardonnay, pinot noir en nog een aantal waarvan ik de namen niet meer weet. Ook hebben we de wijnkelders gezien en natuurlijk de ruimtes waar de wijnen worden gemaakt. Ook dit was weer erg leuk om te hebben ervaren!

Inmiddels heb ik een nieuwe bijnaam: BRIENARRETJE! Zo werd ik genoemd door een oud mannetje die we hadden leren kennen bij de lodge. Hij noemde mij zo omdat een NAR in het afrikaans Clown betekend. Hij noemde me zo omdat ik een rode neus heb van de zon haha. Nou fijn hoor dat ik even werd uitgemaakt voor clown. Ach kon er wel om lachen!

Het leuke trouwens hier in Zuid-Afrika is dat we elkaar kunnen verstaan zolang we rustig praten. Hoe makkelijk is dat.. Nederlands kunnen praten?! Erg fijn!

Na vanmorgen te hebben ontbeten (in de regen) zijn we rond 10:00 uur met de BazBus weer vertrokken. Inmiddels zijn we aangekomen in het plaatsje Mosselbay waar we 2 of 3 nachten zullen blijven. We overnachten in een treincabine met uitzicht op de zee.

Na hier in Mosselbay te zijn geweest is het de bedoeling dat we nog twee weken verder gaan reizen met de BazBus langs de kust van Zuid-Afrika en dan richting Durban waar we daar uiteindelijk op 27 februari gaan beginnen met het tweede project.

Als laatste nieuwtje heb ik nog dat ik voor het volgende project Umthombo rond de 500 euro heb opgehaald met het inzamelen van de mobiele telefoons en de cartridges en de andere donaties. Erg veel dus en ik wil daarvoor iedereen nogmaals bedanken. Ik ga het bedrag samen met de mensen van het project daar aan een goed doel uitgeven.

Zo ik geloof dat ik alles zo wel weer een beetje heb verteld.
Tot de volgende keer maar weer!

Liefs BRIENARRETJE!

Goodbye Kenya, Hello Zanzibar and South-Africa!

Jambo!
Zo daar ben ik weer... me laatste avondje in Kenia is ingegaan! Nog even snel een verhaaltje op deze site zetten voordat ik morgen verder op reis ga.

De tijd in Kenia zit er dus alweer op. Wat zijn de 2 maanden onzettend snel voorbij gegaan zeg. Dat zegt dus wel genoeg hoe leuk ik het hier heb gehad :)

Deze week een leuke laatste week gehad op het project. We zijn dinsdag naar Port Reitz Hospital geweest om operaties mee te kijken. Het was erg interresant om te zien hoe de klompvoetjes en de knieen nou behandeld werden.Maar ooh wat was het heet in dat operatiepakkie haha... Ik stond daar in de operatiekamer en dacht bij de eerste operatie al snel ik moet weg hier.. ik voelde me niet goed worden.Buiten de operatiezaal even frisse lucht binnen gekregen en vervolgens toch maar weer terug gegaan want ik wilde het toch wel heel graag zien. Of het nou was vanwege de warmte of de operatie ben ik nog niet helemaal achter. Beetje spannend was het natuurlijk wel :) Maar al gauw voelde ik me dus weer goed en heb ik de rest van de operaties meegekeken. Maar alleen bij kijkenbleef het niet, al gauw vroeg de dokter ons om assistentie bij hetontsmetten en het gipsen.Wat ik het meest indrukwekkende vond was het moment dat de operatie klaar was en de kinderen naar de ''recovery/uitslaapkamer'' werden gebracht. Ik stond met grote ogen te kijken hoe snel de kindjes daar wakker werden maar ook vooral hoe ze wakker werden (gemaakt). De kinderen hadden geen 1 pijnstiller gehad en hoe snel de kinderen ook opgetild werden... Ja echt verbazingwekkend haha! Op het moment dat het kind wakker was werd het opgetild en werd het naar de childrenward gebracht. Toch wel heel anders allemaal als in NL waar de kindjes rustig in bed wakker kunnen worden in het bijzijn van ouders.
De operaties waren erg leuk en interresant om gezien te hebben. Enne de dokters kunnen me toch ouwehoeren tijdens de operaties haha wat hebben Puck en ik gelachen zeg :)

Nou afgelopen vrijdag was het dan zover, het was de laatste dag op het project dus de dag om afscheid te nemen...
We hebben er met de kinderen een leuke dag van gemaakt. We zijn in de middag met de kinderen buiten gaan spelen in de speeltuin en hebben we snoep uitgedeeld. Woow wat wilden die kinderen graag snoep hebben zeg.. het verdween als sneeuw voor de zon. Ze wisten niet hoe gauw ze de snoep moesten pakken haha.
Na buitengespeeld te hebben, hebben we nog snel even een groepsfoto gemaakt met alle kinderen van het project en toen was het rond 16:30 uur echt tijdom gedag te zeggen tegen alle lieve kindertjes. Het was best even gek en moeilijk vooral toen sommige kinderen ons een knuffel gaven en iemand ook nog tegen me zei 'I'm not happy, You let me Alone', 'I go to miss you'! Dat was even slikken.
Nou zoals jullie wel hebben kunnenlezen in al mijn verhalen heb ik het onzettend naar mijn zin gehad op het project en heb ik dat vrijdag met een goed en tevreden gevoel afgesloten.

Dit weekend natuurlijk nog volop genoten.. Gister (Zaterdag) zijn we naar Pirates Beach geweest, daar lekker over het strand gewandeld en natuurlijk de laatste souvenirs gekocht.Vandaag lekker uitgeslapen en vanmiddag naar Nyali Beach geweest om daar nog even van het strand te genieten. Daar lag ik dan lekker inde hangmat tegenieten van de zon... En toen realiseerde ik me dat het er toch echt op zit hier..

En toen was het vandaag eind van de middag tijd om de spullen inte gaan pakken. Op naar het volgende avontuur.. Wat een dubbel gevoel heb ik momenteel zeg. Ik wil nog helemaal niet weg uit Kenia, het leuke, warme en kleurrijke land waar we een hoop (leuke) dingen mee hebben gemaakt. Maar toch ook wel weer zin om te gaan, want er staat nog heel veel moois voor ons op het vooruitzicht....

Morgen vliegen we om 16:30 uur naar Zanzibar waar wij rond 18:45 uur aan zullenkomen.
Dat was trouwens ook nog even zweten... we kregen donderdag een mailtje dat onze tweede vliegtuig (die richting Zanzibar) was geanuleerd. Habben wij weer hoor...Ik zag het al voor me dat we morgenzouden stranden bij het vliegveld Dar es Salaam in Tanzania en dat we vanaf daar niet verder konden. Maargoed als het goed is hebben we gister alles goed kunnen regelen en komen we hopelijk morgen toch nog gewoon aan op Zanzibar zoals de planning is :)

Nou ik ga zo maar eens lekker slapen zodat ik fit ben voor het volgende avontuur die we morgen aangaan :) Ik zeg: Lala Salama (Slaap lekker)!

Tot de volgende keer maar weer!