Van luxe tot bush bush (Safari en Mobile Clinic)

Hallo allemaal!
Daar ben ik weer...
Ooh ooh ooh wat een week hebben we toch weer achter de rug, weer een hoop te vertellen dus... Ik zeg dus maar alvast sorry voor diegene die mijn verhaal misschiente lang vinden :)

Laat me beginnen bij vorig weekend, het weekend van de safari.
Vorige week vrijdag 6 Januari was het dan eindelijk zover, de dag dat we op safari gingen. Om 06:30 uur werden we al opgehaald, al erg vroeg dus maar dat was natuurlijk helemaal niet erg want ik had er zoveel zin in.
Na ongeveer 4 uurtjes in de auto te hebben gezeten kwamen we aan bij het eerste park: Tsavo West. Hoe verder wij van ''huis'' af waren hoe mooier de omgeving werd, dus dat lange zitten in de auto maakte niks uit. Al snel kwamen we in het park de eerste dieren tegen, het eerste wat we er zagen waren de zebra's maar al snel volgde de rest: olifanten, giraffen, antiloop en nog heel veel meer.
Na een tijd in het park te hebben rond gereden kwamen we aan bij de eerste lodge: Ngulia safari lodge. De lodge was geweldig. We werden er heerlijk ontvangen met een warm handdoekje om ons op te frissen en vervolgens werden onze koffers naar binnen getild zodat wij aan konden schuiven voor de lunch. Na ons lekker vol te hebben gepropt (we hadden zo'n honger) zijn we naar de slaapkamer gegaan.. wat hadden wij daar een prachtig uitzicht zeg... uitzicht over het park en zo zagen we dus ook kuddes olifanten staan vanaf de slaapkamer. PRACHTIG!
Rond 15:45 uur was het tijd om weer te vertekken om nog de laatste dieren te spotten :) natuurlijk weer heel veel mooie dieren gezien: zebra's, giraffen, antiloop, bavianen en als klap op de vuurpijl een luipaard! Hoe gaaf was dat zeg... We hadden totaal niet meer verwacht die nog te zien want het was aan het einde van de dag en we waren alweer onderweg terug naar de lodge. Geweldig dus om die ook nog gezien te hebbenen dat al gelijk de eerste dag...
's Avonds werd er bij de lodge buiten nog een flink stuk vlees opgehangen. En wat denk je... ook daar kwamen twee luipaarden op af. Onze eerste safaridag kon dus niet beter.

De tweede dag, zaterdag 7 januari weer vroeg opgestaan (5:30 uur). Eerst weer heerlijk ontbeten en vervolgens met een lekkere volle buik vroeg vertrokken op safari. Maar oooooooh wat was het koud zeg 's morgens, ik was blij met mijn vestje haha :) 's morgens nog een korte tijd rond gereden in het eerste park (Tsavo West) en in de middag zijn we naar het tweede park gegaan: Tsavo East. Daar hebben we op de neushoorn na de big five gezien: dus wel de olifant, giraf, buffel en de leeuw. Zo stond er ook een kudde olifanten op het pad waar wij met de auto door moesten, was dat even eng van zo dicht bij haha :) Maar natuurlijk wel mooie foto's kunnen maken!
Ook de tweede lodge: Lion Hill Lodge was in 1 woord geweldig! Weer een verblijf midden in het park en daar sliepen we in een soort van luxe ''tent''.

De derde safaridag tot ongeveer 10:30 uur nog rondgereden in het park en genoten van de laatste uurtjes!
Zoals jullie dus lezen was mijn safari in 1 woord geweldig! Het leek net alsof ik door de film The Lion King reed. Het was een fantastische ervaring om nooit te vergeten.

Tsjaa en toen kwamen we aan bij de maandag... de eerste dag van de Mobile Clinic week. Wat een pittige week was dat zeg, phoe phoe. Het echte afrikaanse leven ging van start!Het was totaal het tegenovergestelde wat betreft het weekend van de safari dus vandaar ook mijn titel van dit reisverslag haha :)
We zouden vorige week maandag om 09:00 uur vanaf het project vertrekken, al gauw werd dat 10:00 uur. Wat bleek nou te zijn... de ambulance bus waarmee we zouden gaan die deed het niet dus daar konden we niet mee rijden. Ah fijn, dat begint al goed dacht ik... Uiteindelijk dus om 10:00 uur met een andere bus gegaan.
We zijn met de mobile clinic de hele week veel verschillende plaatsen af geweest richting het zuiden van Kenia, veel gereden dus. De eerste plek waar wij aankwamen was een soortvan (poli) ziekenhuis in het plaatsje Kwale. En daar kregen we paseen beetje door hoede week eruit zalgaan zien.

De mobile clinic weekis eigenlijk een soort vanvoor programma van het project APDK. Er kwamen kinderen met verschillende aandoeningen zoals klompvoeten, vergroeiiingen, waterhoofd en zo ook kinderen met 6 tenen en vingers (gek gezicht was dat trouwens). De fysiotherapeut keek ernaar en keek wat daaraan gedaan kon worden. Zo kregen of de ouders van de kinderen oefeningen mee voor thuis of de kinderen werden doorverwezen naar APDK (het project waar ik dus nu werk) om daar dan verder geholpen te worden. Dus eigenlijk hebben we nu alle kinderen gezien met hun ''aandoeningen'' voordat ze dus bij ons op het project komen (dus voordat ze behandeld zijn).
Zo was er dus in iedere plaats waar we stopten een plek waar dus een soort van spreekuur was waar de mensen vanaf wisten.

Maar hoe verder wij dus reden hoe meer het afrikaanse leven voor mijn gevoel van start ging. We gingenook langsbij de woningen van mensen dus echt de afrikaanse ''hutjes'' ook even van dichtbij gezien :) Verder hebbenwede hele week afrikaans gegeten: pilau, chapati, sukuma, karanga, ugali etc. Maar ook de guest houses waar we sliepen waren even wennen. Want zo hadden wij dus drie dagen lang alleen maar een teil met wat water om ons mee te wassen, dus douchen zat er voorlopig niet in. Echt schoon waren de kamers ook niet trouwens dus beestjes liepen er ook genoeg rond... Ik blij met de klamboe. Dus elke ochtend als ik opstond en uit mijn bed stapte keek ik eerst even of er geen beestje op de grond lag haha :) Tsjaa nog steeds geen fan van insecten dus zoals jullie lezen want de kakkerlakken laten we ook nog steeds enorm schrikken.
Donderdagavond kwamen we aan in het plaatsje Lunga Lunga, een plaats helemaal op de grens van Kenia en Tanzania. En tot onze grote verbazing hadden we daar een douche...het kon niet waar zijn! Heerlijk was dat... ook al was het wel een douche boven het gat (de wc) en was het een donker ''hok'.... het was heerlijk om ons even helemaal goed te kunnen wassen... Goh zo merk je dus pas hoe snel je eigenlijk een douche mist.

Vrijdagwas het in de middag weer tijd om helemaal terug te rijden naar Mombasa. Ondanks dat het een pittige en zware week was heb ik toch enorm genoten. Ik kijk terug op een leerzame week metheel wat (afrikaanse) ervaringen rijker! :)

Nou zijn de laatste twee weken in Keniaalweer van start gegaan.. Pff wat vliegt de tijd!

Tot de volgende keer maar weer! Liefs Brienne

Happy New Year!

Hallo allemaal!
Als eerste allemaal de beste wensen voor 2012! Allemaal leuk en gezellig oud en nieuw gevierd? Hoe is het leven in NL? Nog leuke nieuwtjes of roddels voor mij :)? De euro nog in leven?

Terwijl ik dit nu schrijf zit ik in de tuin volop in de zon en rollen de zweetdruppels van me af. Ja ik bedenk dus eerst bij het huis wat ik wil gaan schrijven op me blog voordat ik bij het internetcafe lang na zit te denken :)
De warmte begint nu eindelijk wat meer te wennen... Zolang ik zoals ze hier zeggenlekker 'polle polle' (rustig/langzaam aan) blijf doen gaat het met de warmte prima!

Han (als je dit leest) hartstikke bedankt voor je cadeau, de extra fotoruimte! Wat een verassing. Het weekend was het even balen want toen hield me camera er ineens mee op maar gelukkig is die na een tijd te hebben laten rustig weer in leven :) Dus ik zal zo eens proberen ook nog wat leuke foto's erop te zetten. En Han, ook jij kan vrijwilligerswerk doen hoor.. er zijn meerdere mensen van je leeftijd die dat doen!

Nou de vrije week zat er al weer snel op. Jullie zullen vast benieuwd zijn naar wat ik allemaal gedaan heb ik mijn vrije week en niet te vergeten met oud en nieuw.

Dinsdag (de dag na kerst) hebben we niet zo heel veel bijzonders gedaan. Gewoon een lekker dagje in en om het huis. 's MIddags even snel op en neer gelopen naar de Nakumatt (supermarkt) om een lekker stuk chocolade te kopen. Want oooooooh wat had ik er ineens super veel zin in zeg... Heb er heerlijk van gesnoept in het zonnetje in de tuin!

Woensdag zijn we met Winne (een andere vrijwilligster) mee geweest naar haar project: Mombasa's Childrens Home (weeshuis). Erg leuk om dat eens gezien te hebben want ik had er toch wel een heel ander beeld bij. Zoals van de film Annie.. die kennen jullie vast wel toch?! Ik had verwacht dat het er allemaal wat streng aan toe zou gaan. Maar gek genoeg liep er die dag weinig leiding/begeleiding rond en werd er niets met en/of voor de kinderen georganiseerd. Maar gelukkig zijn de vrijwilligers er dus om met de kinderen wat leuks te doen. We hebben met de kinderen een aantal spelletjes buiten gedaan zoals o.a. het spel Kode wat ze me hier geleerd hebben. Het is een spelletje met steentjes dat ze hier veel doen, erg leuk! Na een lange en vermoeiende dag (van 09:00-17:00 uur) was het tijd om weer te gaan. Het moment van vertrek vond ik die dag het meest indrukwekkende.. Er was 1 meisje die mij vroeg om mijn telefoonnummer zodat ze nog eens met mij kon bellen wanneer ze dat fijn vondt. Ik dacht echt wooow wat moet ik hier mee en dat na 1 dag!? Toen we weg liepen richting uitgang liepen een aantal kinderen met ons mee en dat zelfde meisje gaf mij een stuk klei wat ze had gemaakt en zei 'zo kan je mij blijven herinneren'. Ze gaf me een knuffel en zei 'Don't forget me'!

Donderdag hebben we een vliegticket geboekt voor naar Zanzibar.Na het projecthier in Kenia vliegen wij op maandag 30-01 om 11:10 uur naar Zanzibar waar wij rond 16:00 uur aan zullen komen. Op Zanzibar gaan we lekker een paar dagen relaxen. Het schijnt echt een geweldig mooi eiland te zijn dus ben benieuwd... Maargoed zover zijn we nog niet want eerst nog een paar weken te gaan in Kenia. Hmm eigenlijk nog maar 3 weken hierna en dan zit het er in Kenia al op! Gek zeg dat het zosnel gaat. Maargoed ikblijf iedere dag nog volop genieten!

Vrijdag ben ik met Puck naar MambaCrocodille Village geweest. Het was een park met onzettend veel krokodillen van klein totgroot. We hebben er zelfs nog een baby krokodil vast maghouden. Erg leuk!
Na het park te hebben gezien namen we de matatunaar Pirates Beach, teminste dat dachten we.... We zeiden tegen de conduct van de matatudat we daarheen wilden. Hij zei ja daar ga ik wel heen..maar wel beetje lacherig..Eenmaal toen we erin zaten hadden we steeds meer het gevoel dat hij niet de kant op ging waar wij heen wilden..ze deden nog al lacherig onderling. Noubleek inderdaad dat hij dus niet naar PiratesBeachging maar gelukkig wel een stukje die kant uit.Onderweg stoppte die ineens en zeiden zehier gaan we niet verder. Daar stonden we dan langsde weg, op een plek wat nog lang niet bij onze eindbestemming was. Gelukkig kwam daar een Boda Boda (motor) aangereden die onssamen voor 100KSH (1 euro) naar Pirates Beach wou brengen. Het was geweldig achterop..lekker met dat windje!
Eenmaal bij Pirates Beach aangekomen een lekkere strandwandeling gemaakt.

En nou komt het.... ZATERDAGAVOND! Wat heb ik met oud en nieuw gedaan?
Als eerstezijn weeind vande middag met een tasvol lekkere zelfgemaakte hapjes en een flesjewijn naar het strand gegaan.Het was heerlijk, we genieten hier volop van het verse fruit (vooral de mango's, bananen en de tomaten). Het fruit is hier lekker en goedkoop te verkrijgen bij verschillende kraampjes langs de weg. Ophet strand tot ongeveer 19:00 uur gebleven, langer kon echt niet vanwege de veiligheid.Vervolgens''thuis'' lekkeropgefrist en klaargemaakt voor een gezellige oudjaarsavond bij decafesserie (restaurant/cafe hier om de hoek). Toen we daar aankwamen was het allemaal wat vreemd. Ik dacht echt moeten we hier nieuwjaar vieren... De liveband die er normaal op zaterdagavond is die was er niet eens.. Hoe dichter de klok op 00:00 uur stond hoe leger het er werd. We vroegen ons af of er uberhaupt wat werd gedaan daar en of de mensen hier elkaar ook een hand en een knuffel geven om 00:00 uur. We hebben het uiteindelijk maar gewoon gevraagd wat er werd georganiseerd. Nou bleek er om 00:00 uur een afterparty te zijn voor het personeel maar nou komt het...ook wij mochten erbij zijn! Erg leuk was het.... Om 00:00 uur ging de muziek hard aan, werden de tafels opzij geschoven om te kunnen dansen en kregen we allemaal een glaasje champagne! Ook kreegik nog2lieve telefoontjes vanuit NL! Mijn oud en nieuw was dus erg geslaagd!

Afgelopen maandag weer begonnen met de nieuwe werkweek bij het project. Het begon nog erg rustig omdat er nog niet zoveel kinderen terug waren maar langzaamaan begint dat nu weer te komen. Deze week veelal met de kinderen gespeeld en natuurlijk weer veel foto's gemaakt. De kinderen doen er nog steeds alles aan om op de foto te komen... Zo heb ik gister nog een meisje betrapt die stiekem naar het kantoortje was gelopen om in mijn tas te zoeken naar de camera haha. Heb d'r even op de foto gezet hoor, BETRAPT! :)

Aanstaand weekend gaan we dan eindelijk op Safari (3 dagen)! Ik heb er echt onzettend veel zin in! Hopelijk gaan we veel beesten zien. En dan volgende week gaan we een weekje mee met de Mobile Clinic van het project. Dat is een soort ambulancebus die langs allerlei plaatsen gaat en waar we dus zorg kunnen verlenen. Op deze manier gaan we dan ook gelijk nog wat meer het binnenland in. Allemaal leuke vooruitzichten dus zoals jullie lezen...

Ik geniet dus nog steeds volop hier en moet er nog niet aan denken dat het er hier in Kenia over 3 weken al op zit. Ik geniet van ieder moment... zelfsnog iedere dagvan de matatu ritjes..ik denk dan (metde leuke afrikaanse muziekjes op de achtergrond)echt heerlijk om hier te zijn en dit te kunnen/mogen ervaren..Het is een geweldig land waarin de mensen vriendelijk zijn naar elkaar maar het lekkerste hier vind ik vooral het polle polle leventje (alles lekker rustig aan, geen zorgen en geen stress).

Nou ik zal vast nog wel wat vergeten zijn.. maar ik zie en maak ook zoveel mee hier...

Nou tot de volgende keer weer allemaal!

Hakuna Matata!

Derde week alweer.. wat vliegt de tijd!

Jambo!
Habari Yako? (Hoe gaat het?)
Allemaal een fijne kerst gehad? Goh ja kerst zit er alweer op.. wat vliegt de tijd zeg. Ik ben alweer bijna 4 weken weg van huis.

Momenteel heb ik lekker een weekje vrij van het project dus ik dacht het is weer een mooie gelegenheid om een leuk verhaal te zetten op me reisblog.

De derde week (vorige week) begon met een dag Blessed Camp. Dat is een ander project van Doingoood. Laura (een andere vrijwilligster) die was daar werkzaam en die vroeg ons een dagje mee. Erg leuk om eens een ander project te zien. De dag begon met erg vroeg op staan: 05:00 uur, want het project is helemaal in Mwsambweni dat ongeveer 3 uur reizen is vanaf het doingooodhuis. Om 06:00 uur zaten we al in de matatu richting de ferry, zodat we daar met de ferry (dat is een grote veerboot) het water over konden. Goh wat heb ik met grote ogen staan kijken zeg hoeveel mensen er wel niet op zo'n ferry gaan, ik denk dat het er wel honderen waren. En hoe je ze er dan naar toe ziet rennen wooooow... daar liepen puck en ik dan rustig tussen haha.. alsof de mensen op je af komen stormen haha. Maargoed... Eenmaal met de ferry het water over... vervolgens pakten we daar weer een matatu om van daaruit in Msambweni te komen. Na een tijd te hebben gereisd kwamen we er dan eindelijk aan. Eerst zijn we even mee geweest naar Laura's verblijf. Het was leuk om te zien hoe zij daar ''woonde'', weer heel anders dan wij in het doingooodhuis. Na wat te hebben gegeten en gedronken was het tijd om naar het project te gaan. Laura vertelde ons dat het op maandag altijd medical day is, dus voor ons extra leuk om te kijken. Het was leuk om te zien hoe daar buiten op een bankje met de spullen die je daar (maar) hebt wonden worden verzorgd en hoe de jiggers bij de kinderen worden verwijderd. Wat ik het meest bijzondere vondt was dat een kind een aantal jiggers in haar voet had die verwijderd moesten worden. Dat verwijderen deed haar onzettend veel pijn, maar ondanks de pijn gaf ze wel telkens aan waar nog een jigger in haar voet zat. Erg knap ook om te zien hoe sterk die kinderen zijn en hoe ze dat zo doen alleen zonder ouders bij zich. Na alle wonden te hebben verzorgd en de jiggers te hebben verwijderd en natuurlijk weer heel wat foto's te hebben gemaakt was het weer tijd om terug te reizen. Rond 13:00 uur zijn puck en ik samen terug gegaan, erg spannend weer zo'n eind terug reizen voor het eerst met z'n 2en. Maar het was goed gekomen :)
We hebben namelijk in de mooiste matatu tot nu toe gezeten... het was een enorm grote bus met heerlijke muziek, ingebouwde boxen en beeldschermen met videobeelden. Hoe luxe was dat?! haha... Het was geweldig.. dus de reis was zo om!

Dinsdag begon de nieuwe werkweek bij APDK gelijk leuk! We hebben heerlijke wonden mogen verzorgen. Zo kwam er een meisje binnen die een hele diepe en grote wond op haar voet had wat is gekomen door een busongeluk. Het was een geweldige wond om te verzorgen haha.. Later kwam er nog een meid met een wond bij haar hand. Het zag er echt heel eng uit. Want ze had allemaal pinnen uit haar vingers steken. Nou bleek het zo te zijn dat haar vingers eerst helemaal vergroeid waren en die waren nu weer goed gezet. Het zag er erg naar uit.. maar toch ook weer erg leuk om te verzorgen :)
Dinsdag hebben we op het project ook even kennis gemaakt met de directeur van APDK. We hebben even gevraagd of dat ze nog dingen voor ons had die we moesten weten... Ze vertelden dat ze niks had gehoord van de anderen medewerkers dus dat het allemaal wel goed zit. Erg fijn dus!

Woensdag veel nieuwe woorden geleerd in het Swahili. Vinden de kinderen/jongeren erg leuk hier om je te leren.
Dit heb ik geleerd:
Habari Yako: Hoe gaat het? > Antwoord: Mzuri: Met mij gaat het goed!
Lala Salama: Slaap lekker
Tutaonana Kesho: Zie je morgen
Kuwa Nasiku nJema: fijne dag
Furahia Chakula: eet smakelijk/geniet van je maaltijd
Asante Sana: Heel erg bedankt/ Hartelijk bedankt
Sitaki: Ik wil niet.

En zo nog wel heel wat meer woorden....

Nou eind van de werkweek werd het steeds rustig op het project omdat dus veel kinderen naar huis gingen vanwege kerst.

Zaterdag ben ik met Puck en Winne (andere vrijwilligster) naar het Hallerpark geweest. Het is een erg mooi park/dierentuin waar we natuurlijk weer een hoop mooie foto's hebben gemaakt :)
Wat schrokken wij ontzettend erg zeg .. toen we ineens naast een mega schildpad stonden haha. We dachten eerst even dat het een grote steen was haha. Ja erg gelachen dus!
Later in het park kwamen we ook nog loslopende giraffen tegen. Het was echt geweldig mooi omdat we zo ontzettend dichtbij ze stonden, 15 m. afstand ongeveer. Maar beetje eng was hetook wel haha.

's Middags zijn we naar Bettie's huis geweest. We waren uitgenodigd om op visite te komen zodat we konden zien hoe zij hier woont. Toen we met de matatu aankwamen in Bombolulu gingen we nog een stuk achterop bij de Boda Boda (motor). Erg gaaf was het! ooooh wat hebben we weer gelachen zeg.. want puck en ik moesten samen achterop, lekker krap dus haha. En puck telkens maar ooooh god ooooh god hou me vast.. ik val er zo af. Kwam niet meer bij van het lachen haha.
Eenmaal bij Bettie thuis werden we erg leuk ontvangen door een lief briefje die ze voor ons had opgehangen in haar kamer en we kregen een armbandje van d'r! Erg lief! Verder had ze heel veel lekkere dingen op tafel staan.. we moesten maar eten en eten en eten haha. Phoe... Ze had heerlijke mandazi voor ons gemaakt. Mandazi smaakt een beetje hetzelfde als een oliebol.. dus die heb ik zo toch nog een beetje hier met Oud en Nieuw straks :)

Het was erg leuk om te zien en te ervaren hoe zij leeft met haar kinderen! Ondanks ze zo klein woont wel tevreden!
Rond 16:00 uur zijn we weer vertrokken... En nou komt het... JAJA.. We zijn op de terugweg voor het eerst de matatu uitgezet haha. Oooooh wat erg hahah.. Bettie zij dat we niet meer hoefden te betalen dan 10shilling. Dus wij deden dat maar daar waren ze het in de matatu niet mee eens...Wij gaven niet meer..Oke zij hij dan kunnen jullie eruit! haha.. Zo erg! Al die mensen in de matatu lachen hahah :) Leuk om ook meegemaakt te hebben!
Eind van de middag zijn we naar het strand gegaan om daar mooie foto's te maken voor een leuke en creatieve kerstgroet naar NL.
Zaterdagavond (Kerstavond) zijn we hier om de hoek bij een cafeetje/restaurantje wat gaan drinken.

Tsjaa en toen was het ineens zondag (eerste kerstdag). Ik was al vroeg wakker dus ben gezellig de tafel gaan dekken met een lekker gekookt eitje en jus 'd orange. Na lekker te hebben ontbeten zijn we richting strand gegaan. Vreemd joh om hier in de warmte en op het strand kerst te vieren. Maar ook wel heel erg lekker :) Tot zonsondergang op het strand geweest.. vervolgens zijn we naar het huis gelopen om ons lekker op te frissen en daarna uiteten te gaan. We zijn hier vlak bij het huis bij een heerlijke italiaan wat gaan eten. Dus je raad het al... ik heb eerste kerstdag een heerlijke pizza op haha :)

Maandag (tweede kerstdag) heb ik 's morgens met me vriend en de cherryfamily even geskypt, dat was erg leuk!
's Middags zijn we weer naar het strand gegaan om lekker een wandeling te maken. Hmmm bij alleen een wandeling is het niet gebleven want oooh wat hadden we toch een zin om te zwemmen. Maar we hadden geen bikini aan of bij ons. Wat nu?! Winnen en ik hebben de afrikaanse gewoonten maar gewoon een beetje overgenomen... PLONS dan maar met de kleren in het water haha. Geweldig!
's Avonds hebben we lekker in het huis een kerstdiner gemaakt. We hebben tomatensoep gemaakt en allemaal anderen kleine hapjes. Het was heerlijk en gezellig! Na het eten nog wat spelletjes gedaan.. Zoals twister (haha ja ik weet het misschien meer voor kinderen)... het was me toch zweten haha.
Nou zoals jullie lezen heb ik de kerst dus goed, leuk en gezellig doorgebracht.

Als je mij nou vraagt wat ik het meeste mis.. Dan zeg ik toch wel op (mijn vriend en familie na) gewoon het veilig 's avonds op straat kunnen lopen of fietsen. We kunnen dan wel naar dingen hier vlak bij maar echt leuk een dansavondje ergens is voor ons niet echt veilig. Maar oooh wat willen wij dat eigenlijk graag eens meemaken zeg.

Misschien vragen jullie je ook wel af wat ik hier zoal eet?! Echt Afrikaans avondeten heb ik nog niet op omdat ik niet in eens gastgezin verblijf maar gewoon in een huis waar we zelf koken. Wel heb ik al het volgende op:
Chapati (soort van wrap/pannenkoek)
Sukuma Wiki (Spinazie)
Mandazi (soort van oliebol)
En verder koken we dus gewoon normaal...Zelf! Zoals pasta's!
Trouwens Bettie gaat morgen wel voor ons koken.. Chapati met nog wat. Dus dat zal wel echt Afrikaans zijn :)

Verder is het huis nog steeds erg dierrijk! Erg leven kakkerlakken, mieren, duizendpoot en gekko's in en om het huis. Toch is het telkens weer schrikken als je er 1 ziet haha :) Vooral me eerste grote kakkerlak die ik had gespot in het keukenkastje toen ik die opendeed.

Nou in onze vrije week gaan we maar eens plannen maken voor onze reis na het project. De reis naar Zanzibar en Zuid-Afrika.
De safari hebben we trouwens al wel vast liggen.. die gaan we doen op 6,7 en 8 januari. We gaan dan naar twee parken: tsavo West en Tsavo East. Leuk leuk, heb er zin in!

Nou op naar het nieuwe jaar! Fijne Jaarwisseling allemaal en tot de volgende keer maar weer!!!

P.S. Met de foto's wil het vandaag niet zo goed lukken, helaas! De volgende keer dan maar weer!

Kracht

Jambo!

Daar was ik weer!
Hoe gaat het met jullie allemaal? Allemaal al in de kerstsfeer?
Allemaal weer bedankt voor jullie leuke reacties op me reisblog. Erg leuk!

Zo de tweede week zit er hier alweer op voor mij. Is het nou eigenlijk AL of PAS? De ene keer lijkt het alsof ik hier al veel langer ben en de andere keer lijkt het juist weer korter. Dit komt omdat ik in de twee weken al zo ontzettend veel gezien en gedaan heb maar aan de andere kant denk ik huh ben ik pas echt twee weken weg van huis?!

Maargoed zoals ik zei dus weer een hoop meegemaakt.
Afgelopen dinsdag begon de tweede werkwijk bij APDK. Dinsdag de camera meegenomen naar het project waar ik werkzaam ben. Even wat leuke foto's klikken van de omgeving, het project en natuurlijk van de (lieve) kids.
Nou de kinderen vonden het geweldig, ze kregen er maar geen genoeg van. Telkens riepen ze weer opnieuw PICTURE PICTURE PICTURE! De kinderen deden er alles voor om op de foto te komen. Ze trokken gekken bekken, keken lief, keken boos, keken ondeugend enz. Heel wat leuke foto's kunnen maken dus.

De werkdagen zien er voor ons een beetje hetzelfde uit. We werken van maandag t/m vrijdag van 08:30 uur tot ongeveer 15:30 uur. We melden ons dan eerst 's morgens bij de nursing station bij de verpleegkundigen. Vaak begint de werkdag dan met het opmaken van alle bedden van de kinderen. Vervolgens helpen we veelal bij de wondzorg en het uidelen/geven van de medicatie. De wonden die de kinderen hebben zijn wonden die ze hebben overgehouden van de operatie. Veelal zijn het ook wonden met hechtingen. Erg leuk dus!
Verder geven we de kinderen veel aandacht wat ze erg leuk vinden. Ze zijn gek op handje klap spelletjes en niet te vergeten de high five. Verder zijn de kinderen erg gek op het eruit trekken van mijn haartjes op mijn armen. Erg gek blijkbaar voor hun dat onze haren op de armen zo goed zichtbaar zijn op de blanke huid.

Woensdag was een ontzettend rare dag.Het begon al gelijk toen we 's morgens aankwamen bij het project. Er was geen verpleegkundigen te verkennen. Hmmm dat is vreemd dachten wij! Hoe kan dat?! Maar eens vragen dan aan de schoonmaaksters. Maar ook zij wisten het niet! Daar stonden Puck en ik dan als enige twee verpleegkundigenbij het nursing station.We zijn de werkdag maar gewoon begonnen zoals anders,het opmaken van alle bedjes dus. De ochtendverliep prima totdat er rond 10:30 uuriemand van de fysiotherapie kwam met de vraag of dat wij even de hechtingen konden verwijderen. Hmm tsjaa wehadden geen keuze. We zijn verpleegkundigen en we kunnen het dus... we moesten het wel doen. Is dat even eng zeg! De eerste keerhelemaal alleen dat doen in Afrikaen dat met de spullen die je daar hebt. Na alle benodigheden bij elkaar te hebben gevonden konden we gaan beginnen met de taak: het verwijderen van de hechtingen. Ik hielt met de pincet de hechting omhoog en Puck haalde hem eruit door hem door de snijden. Het ging gelukkig helemaal goed ook al zag heter misschien wat klungelig uitmet z'n2en. Het was ook zo spannend om te doen want er stonden zo ontzettend veel mensen om ons heen die zaten te kijkenen daarbij was het kind ook nog eens erg hard aan het huilen. Pfff we hadden het er warm van gekregen haha.
Rond 11:00 uur verscheen dan eindelijk de eerste verpleegkundige die dag. Natuurlijk net nadat wij de hechtingen hadden verwijderd. Noubleek dat de verpleegkundige van die ochtend gewoon niet is op komen dagen zonder ook maar iets te laten weten. Erg fijn dus!

Woensdagmiddag was ook weer even vreemd. Tsjaa ik zei al de woensdag was een vreemde dag.. Er werden ineens allemaal stoelen in de hal klaar gezet en allemaal dozen met spullen erin. Puck en ik dachten echt wat is dit?! Iedereen ging er zitten (kinderen en personeel) dus wij er ook maar bij gaan zitten. We wisten totaal niet wat er gebeuren ging. Bleek het gewoon een 1 of andere donatie te zijn waar veel aandacht aan werd besteed. Na dat gebeuren hadden we een gesprek met een vrouwelijke medewerkster van APDK. Ze wou ons even onder vier ogen bij het schooltje spreken. We dachten echt wat is er aan de hand? Wat is er mis? Weer wat zenuwachtig natuurlijk, maar gelukkig niks ergs. Ze vroeg ons of we wat geld willen doneren zodat ze met de kinderen die met kerst bij APDK blijven naar het strand kunnen gaan zodat ze zich met kerst dan niet zo alleen voelen.

Tsjaa volgend week is het Kerst. Dat is en blijft nog steeds vreemd. Heb gewoon het idee dat het Juli is ofzo. Het hier is namelijk nog steeds onzettend warm. Het is 32 graden in de schaduw dus je raad het al.. nog warmer in de zon. Dus echt een kerstgevoel komt er nog niet bij mij naar boven haha :)

Donderdagochtend voor het eerst pech onderweg gehad met de matatu. We moesten allemaal ineens zo snel mogelijk uitstappen. We dachten echt wooow gaat er een bom ontploffen ofzo.. Maar nee de motor begon wat te roken. Na 15 minuten langs de weg te hebben gewacht kon de matatu gelukkig weer verder rijden. Zo ook dat eens meegemaakt!
Donderdag en vrijdag een beetje dezelfde dingen op het project gedaan als de anderen dagen. Veelal weer de wonden verzorgd en natuurlijk de lieve kindertjes weer alle aandacht gegeven. Wat zitten er toch een boefjes tussen. Heerlijk! haha. Ze kruipen telkens tegen je aan en willen bij je op schoot. Erg lief!

Vrijdagmiddag met de kinderen voor het eerst samen warm gegeten. Het personeel vondt het geloof ik leuker dan de kinderen zelf haha. Het moest en zal gefotografeerd worden dat wij mee aan het eten waren.

Het weekend hebben we weer lekker genoten van de vrije dagen. Noujaaa genoten haha dat vertel ik zo wel...
Zaterdaglekker met Puck en Winne en Laura(mede huisgenoot/vrijwilligsters) naar het strand geweest. Heerlijk was het weer. Ondanks het plekje in de schaduw entehebbeningesmeerdtoch weer verbrand :)

Vandaag (jaaaaaa daar komt het verhaal) zijn we met Bettie naar de ''kerk'' geweest. Bettie is onze huishoudster. Ze keek er ontzettend naar uit dat we vandaag met haar meegingen naar de kerk, ze had het zelfs al verteld tegen haar pastoor. Echt een schat is het die Bettie. Altijd fijn als ze weer geweest is. Maargoed even terug naar het verhaal van het dagje kerk.
Bettie was vanmorgen om 09:00 uur bij ons huis om ons op te halen. We vertrokken gelijk richting matatu (bus). We dachten die kerk zal wel niet zo ver weg zijn, even een klein stukje in de matatu en dan zijn we er. Maar nee verkeerd gedacht... het was 1 uur reizen waarbij ook nog 1 overstap. Dat moet dan wel een hele speciale kerk zijn dachten ik. Uiteindelijk kwamen we om 10:15 uur aan in Kilifi (plaatsje in de provincie Mombasa). Toen we daar aankwamen dacht ik echt huh ''is dit de kerk''? Het was voor mij gewoon een zaaltje met allemaal plastic kuipstoelen in rijen achter elkaar. Maar oooooooh wat was het indrukwekkend zeg. Wij kwamen binnen tijdens een lied dat ze aan het zingen waren. Het was best ontroerend en vooral heel erg indrukwekkend om te zien hoe gelovig de mensen hier zijn. Er lagen mensen plat om de grond, ze zaten op hun knieen op de grond of ze stonden of zaten om te bidden. Sommige mensen waren zelfs aan het huilen tijdens het bidden en het zingen en ook was er 1 vrouw die zelfs wat slijm aan het spugen was in haar zakdoek. Het is echt heeeeeeel bijzonder om dat te ervaren en om te zien hoeveel kracht de mensen hier uit hun geloof halen. Onvoorstelbaar gewoon! Ze snappen er hier ook helemaal niets van dat ik niet gelofig ben maar bijvoorbeeld wel kerst vier. Een leven zonder geloof vinden ze hier maar een vreemd verhaal.

De ''kerkdienst'' begon allemaal erg swingend, mooi en leuk voor ons maar om 13:00 uur hadden we het alle drie (ik, puck en winne) er wel langzamerhand genoeg van. Maar nee het was nog lang niet afgelopen. Tijdens de dienst door moesten er een aantal mensen opstaan waaronder ook wij zelf. Toen moesten we ons gaan voorstellen en zeggen waar we vandaan kwamen. Wat was dat even eng zeg. Al die gezichten op ons gericht! haha. Iets later tijdens de dienst gaven alle mensen elkaar onderling een hand. Dat deden zij omdat op dat moment Jezus was binnen gekomen. Oke, dachten wij! We deden dus maar mee...
Nou om 15:00 uur was de dienst dan eindelijk echt afgelopen. He he, eindelijk.. datwas lang 5 uur zitten op een stoel en luisteren haha. We wisten het toen om de hand wel na 1000 keer hetzelfde te hebben gehoord. Dus eindelijk konden we naar buiten. Wat denk je... moesten we nog een businstappen die onderweg ook nog eens een stop maakten. Hup alle mensen er weer uit.. was er weer een hele tekst en uitleg rondom het geloof. Alle mensen buitenop de grond weer bidden. Wehadden hetecht niet meer haha. Het was zoooooooooooo warm en we hadden een trek niet normaal. Vanaf 08:00 uur (na ontbijt) niets mee gegeten, niet gek dus! haha. Nou daarna reden we dan echt terug richting Nyali (plaatsje waar we verblijven).

Nou jullie hebben nu vast wel door waarom ik het woord KRACHTheb gebruiktals titel van dit reisverslag.

Morgen start weer een nieuwe werkweek en na die week zijn we 1 week vrij omdat APDK dan dicht zit vanwege Kerst.

Ik wil jullie via deze weg allemaal alvast hele fijne feestdagen wensen en alle goeds voor 2012.
Hakuna Matata! (geen zorgen) : zoals de mensen dat hier veel zeggen!

De eerste werkweek

Jambo/Hallo allemaal!
Als eerste bedankt allemaal voor jullie leuke reacties op mijn eerste verhaal op deze reisblog.
Hoe is het met jullie in NL? Allemaal de kerstboom al staan? :)
Gek idee zeg dat het over ongeveer 2 weken al kerstmis is. Dat idee heb ik hier echt helemaal niet. Achja misschien komt het nog!

Zo de eerste werkweek bij APDK zit er alweer op. Wat is dat snel voorbij gegaan zeg. Goed teken dus!
Afgelopen maandag werden we om 09:00 uur opgehaald om samen met de begeleiding van hier naar het project te reizen. Weer met de o zo leuke matatu busjes natuurlijk. We doen er ongeveer een uur over om van het doingooodhuis naar het project te komen. Maar dat is helemaal niet erg want er valt genoeg te zien onderweg en er staat vaak heerlijke afrikaanse muziek aan in de busjes dus de reis is zo voorbij.
Toen we bij het project aankwamen hadden we eerst een kort gesprekje op het kantoor. Wat was dat even spannend zeg. Het leek wel een sollicitatiegesprek haha. Maargoed er werd kort verteld wat APDK precies is en hoe ze daar werken en we hebben natuurlijk even kort kennis gemaakt. Bij APDK verblijven voornamelijk kinderen die behandeld worden aan klompvoetjes en er zijn veel kinderen met een waterhoofd en verschillende lichamelijke vergroeiingen. Na het gesprekje kregen we een rondleiding bij APDK. Mijn eerste indruk was gelijk al goed. Ik vond het er allemaal mooi en groot uitzien. APDK bestaat uit veel verschillende ruimtes zoals fysiotherapieruimte, gipskamer, ruimte waar ze aangepaste schoenen en braces maken, schooltje, drie slaapzalen (voor de jongens, meisjes en de jongere kindjes), kantooren de nursing station.
Na de rondleiding te hebben gehad was het weer tijd om terug te gaan naar ''huis''.
Ja en toen was het Dinsdag echt zo ver. De eerste werkdag ging beginnen. We moesten om 08:30 uur beginnen dus dat betekende dat we om 07:00 uur de deur uit moesten omdat we dus weer een eindje moesten reizen. Toen we daar aankwamen moesten we ons melden bij de nursing station. Want daar zullen wij dus voornamelijk aanwezig zijn. Toen we daar aankwamen mochten we gelijk helpen met het opmaken van alle bedden. Verder heb ik de eerste dag al gelijk wat wonden verzorgd en hebben we geholpen met het toedienen van intraveneuze medicatie (via infuus dus). Erg leuk om te doen allemaal! De eerste dag hebben we eigenlijk vooral alles een beetje over ons heen laten komen en vooral geobserveerd. Het was nog wel even onwennig de eerste dagen omdat ons niet goed werd verteld wat we konden doen en hoe de dag eruit ziet. Maar ach door zelf het 1 en ander te vragen kom je er wel. De eerste dag hebben we ook gelijk meegekeken hoe de klompvoetjes werden gegipst. Oei wat was dat even naar om te zien hoeveel pijn de kinderen daarbij hadden. De voet wordt daarbij in de goeie stand gebogen en dan gegipst. AUWWW!!!
Langzaam aan begint nu alles een beetje te wennen en beginnen de kinderen ook aan ons te wennen. Erg leuk om ze te zien lachen op het moment dat ze ons zien binnen komen. Daar doen we het voor :) Verder kruipen ze ook erg graag bij me op schoot en praten me na haha. Zo is er ook 1 meisje die nu telkens in het Nederlands zegt: '' hoe gaat het''? Ja geweldig haha.
Maar oooooh wat zijn de kinderen ook een boefjes zeg haha. Vooral de kleintjes zijn ons erg aan het uitproberen. Wat trouwens wel erg grappig is.. ze trekken telkens onze haartjes uit onze armen haha. Blijkbaar gek voor de kinderen dat de haren op onze armen zo goed zichtbaar zijn ofzo. Een schik dat ze dan hebben joh. Heel leuk! Ookpratne ze onderling afrikaans met elkaar en dan kijken ze ons daarna aan en beginnen ze vervolgens hard te lachen. Hmm ze zullen vast iets over ons hebben gezegt wat grappig is ofzo.
Verder gaan we ook elke dag even naar het schooltje en geven we daar aandacht aan de kinderen en leren we hun soms het 1 en ander. Zoals eenvoudige rekensommetjes.

Gister was het bij het project feest. Het was een parentsfeest (feest voor ouders en kinderen). Tijdens dat feest werden er verschillende toespraken gehouden door medewerkers en ouders, maar daar konden we natuurlijk niks van verstaan omdat het in het Swahilli allemaal werd verteld. Ondanks dat was het wel een enorm gezellige dag met heerlijke muziek. Wat hadden de kinderen weer een lol en schik op de muziek zeg. In hun bedjes stonden ze te dansen op de muziek. Het was een geweldig leuke afsluiting van de eerste werkweek.

Wat ik het meest bijzondere vind om te zien is hoe zorgzaam en lief de kinderen onderling voor elkaar zijn. Echt verbazingwekkend. Ze helpen elkaar onderling bij bijvoorbeeld het weer opstaan als een kindjes gevallen is of ze helpen elkaar met het eten of het aangeven van dingen. En dan praat ik ook over kinderen van rond de 2 jaar die je ziet sjouwen met krukken voor iemand anders. Erg bijzonder om datte zien. Verder is het bijzonder om te zien hoe weinig tot niet de kinderen huilen ondanks de pijn en ondanks dat zij hun ouders zo lang niet zien. Het is mooi hoe tevreden de kinderen zijn met de kleinste dingen en de aandacht die ze krijgen.

Nou kortom het is nog steeds super hier! Het is hier lekker 32 graden (eff jullie jaloers maken haha).Dit weekend weer lekker genieten en maandag ook nog lekker vrij omdat het hier dan een nationale feestdag is. Maar eens kijken of er dan wat leuks te doen is die dag!

Tot de volgende keer allemaal!

De reis en de eerste dagen!

Jambo allemaal!
Hoe is het daar met jullie in NL?
Hier gaat alles goed! Donderdagochtend was het dan echt zover... we vertrokken naar Afrika voor 5 maanden. Na afscheid te hebben genomen van familie zijn Puck en ik vertrokken richting de Douane en de gate. Toen we al die mensen zagen dachten we echt oke moet die allemaal in 1 vliegtuig haha. Zoveeeeeeel mensen. Uiteindelijk vertrok het vliegtuig pas om 11:10 uur i.p.v. 10:30 uur met als gevolg dat we wat vertraging opliepen en dus later aankwamen in Nairobi (de hoofdstad van Kenia) voor de overstap naar Mombasa. Wat was dat enorm stressen zeg want we moesten daar het visum halen en onze koffer van de band halen en weer opnieuw afgeven. Maar gelukkig uiteindelijk kwamen onze koffers er toch aan... En hebben we het allemaal gered. En ooooooooh wat hadden wij het al warm zeg. Natuurlijk door de stress maar ook onze eerste uur in Afrika.

Om 00:00 uur kwamen we aan in Mombasa. Daar werden wij opgevangen door Peter (de coordinator). Van daaruit reden we dan naar het doingooodhome waar wij voor 2 maanden verblijven. (Het huis is in Nyali dat is een plaatsje in Mombasa).Poeh eff gek ineens in een vreemd land met vreemde geuren, geluiden enmensen omje heen die je niet kent.Toen we aankwamen bij het huiswas het er enorm warm, niet te houden gewoon haha. Tsjaa dat heb je he als je in afrika zit. Na wat bij te hebben gekletst van de reis en ons fris te hebben gedouched zijn we het bed ingedoken. Dat was even vreemd en benauwd om onder zo'n klamboe te slapen :)

De volgende dag waren we al vroeg wakker (vrijdag dus). We zijn toen samen met een andere vrijwilliger die op dat moment ook in het huis was de omgeving gaan leren kennen. We zijn met de matatu richting Mwtapa gegaan. Wat was dat wennen zeg in die matatu busjes. De busjes stoppen ze zo vol mogelijk om op die manier in 1 rit natuurlijk zoveel mogeljk geld op te halen. Verder was het ook wel even vreemd dat die busjes zomaar overal langs de weg stoppen en op het moment dat je eruit wilt dan moet je op het dak kloppen. Erg grappig maar wennen allemaal. En hobbelen die bus joh... moet je echt niet net gegeten hebben of last hebben van wagenziekte haha. Het busje reed door de berm heen om de file te vermijden. Handig! Kon dat in Nl ook maar haha. Toen we aankwamen in Mwtapa hebben we daar wat rondgelopen en zijn we vervolgens naar het strand gegaan.

Gister (zaterdag) hebben we de citytour gehad. We zijn weer met de matatu wezen reizen richting Town. Daar hebben we een rondleiding gehad en werd ons verteld dat de postoffice een centraal punt is wat belangrijk is om te onthouden. Verder kwamen we nog bij de olifantenslagtanden. Deze vormen het symbool van mombasa. Aaah fijn efff een foto momentje dus. Eenmaal thuis van de citytour zijn we richting strand gegaan. We hebben een lekker dagje gezont bij hotel reef. Hier konden we lekker lunchen en zwemmen als we er wat voor zouden betalen. Het was heerlijk allemaal! Nog even lekker relaxen dus voordat het echte werken begint.

Toen we terugkwamen van het lekker dagje zonnen wilden we ons gaan douchen. Maar wat denk je.... geen water uit de kraan. Dat is gek? Wat nu? Hoe moet ik me dan opfrissen? Gelukkig stonden er een aantal tonnen water die we konden gebruiken wat we over ons heen konden gooien. Maar erg zuinig op het water moeten we wel zijn dus. Nadat we lekker waren gedouched zijn we gaan eten en in ons reisdagboekje gaan schrijven. En ineeens viel het stroom uit. HELP!!!! haha. Dat was zo eng. Puck en ik waren alleen en het was echt pikke donker in het huis. Ben nog nooit zo bang gweest haha. Oke als 2 helden hand in hand liepen we richting slaapkamer want gelukkig had ik daar nog me zaklamp liggen. PFIEUWWWW!!! Toen we eindelijk onze zaklamp hadden en bij waren gekomen van de schrik sprongen de lampen weer aan. Gisteravond beseffte ik me dan toch echt dat ik in Kenia (Afrika) ben. Een land waar water en stroom niet altijd zo vanzelfsprekend is. Erg bijzonder om mee te maken.
Gisteravond zijn puck en ik ook nog gezellig wat wezen drinken en hebben we geproost op onze tijd hier in Afrika.

Vandaag hebben we weer een lekker relaxdagje gehouden en zijn we weer naar hotel reef geweest. Tsjaa jullie zullen wel denken wat een leven dat ik alleen maar schrijf dat we aan het zonnen zijn haha. Maar vanaf morgen begint dan echt het werken. We worden morgenochtend om 09:00 uur opgehaald om richting APDK (rehabilitatiecentrum) te gaan. Daar hebben we eerst een rondleiding en een introductie. Ik ben erg benieuwd. Spannend allemaal, maar ik heb er ontzettend veel zin in.

Noujaa ik heb eigenlijk zoveeel gezien de eerste dagen dat ik eigenlijk gewoon niet weet hoe ik het allemaal van me af moet typen :)
Het waren in ieder geval dagen waarin we erg moesten wennen aan de bevolking, de warmte, het huis met soms geen stroom of water en de aandacht die we krijgen van het volk hier. Je wordt telkens nageroepen. Natuurlijk ook omdat we toeristen (blanken) zijn.

Zo ik ga mijn verhaal maar eens eindigen... ik heb zoveel getypt dat ik niet eens meer weet wat ik nou allemaal wel en niet heb verteld.
Helaas is het internet niet heel snel hier en doen de microfoons het niet in het internetcafe dus gaat skypen niet. Wie weet later nog eens. I hope so! En voor de mensen die me mailen of reageren op mijn blog. Super lief maar helaas lukt het me niet altijd om gelijkte reageren, maar ik lees het natuurlijk wel.

En ooohjaa nog 1 ding. We hebben een huisdier, genoemd: GEKKO (soort salamander/hagedis)!!! hahah. Zooooo wat schrokken wij ervan zeg toen we die opeens zagen kruipen op onze slaapkamer. Verder gaat het Engels spreken me redelijk goed af. En wat ik als aller aller aller laatste nog kwijt wil is dat we ons prima redden hier, goed te eten en tedrinken hebben en dat de bevolking erg aardig is. Ik voel me dus opzich wel veilig hier maar ben wel blij dat ik samen met Puck ben.

Nou ik ga nu echt eindigen. Ik zal vast nog wel wat vergeten zijn te vertellen maar ach dat komt nog wel een keer dan. We gaan zo lekker spaghetti maken en vanavond optijd naar bed zodat we morgen voor onze eerste werkdag fit zijn.

Dag allemaal! Tot de volgende keer maar weer!

Liefs!

Nog maar 8 dagen!

Hallo allemaal!
Het is bijna zover... nog maar 8 dagen en dan zit ik met Puck in het vliegtuig richting Afrika voor 5 maanden.
Het aftellen is nu echt begonnen... Morgen heb ik mijn laatste werkdag en daarna ga ik dan echt beginnen met het langzaam aan inpakken.
De aankomende week nog even de laatste spulletjes kopen en nog afspreken met vrienden/vriendinnen/familie etc. om ze allemaal nog gedag te zeggen.

Volgende week donderdag 1 december vlieg ik dan om half 11 's morgens met Puck naar Mombasa (Kenia) waar wij rond 00:00 uur aan zullen komen. Bij jullie zal het dan 22:00 uur zijn vanwege 2 uur tijdsverschil.

Zoals de meesten van jullie waarschijnlijk allemaal wel weten was ik bezig met het inzamelen van oude mobiele telefoons, cartridges en toners. Ik kan jullie vertellen dat ik aardig wat telefoons en cartridges heb opgehaald. Bij elkaar heb ik zo ongeveer 250 euro opgehaald. Erg leuk! Dus via deze weg wil ik jullie (nogmaals) allemaal bedanken.

Nou op deze site probeer ik zo af en toe een verhaaltje te zetten met de dingen die ik daar mee maak.

Voor de mensen die skype hebben en het misschien leuk vinden om een keer te ''bellen''.... mijn skypenaam is brienne1989

Nou ik ga weer verder met het aftellen en met de laatste voorbereidingen!

Dag allemaal!
Liefs Briënne

WIL JIJ (OOK) WAT BETEKENEN VOOR HET GOEDE DOEL?